گرس بیشتر به خاطر لباس‌های هلنی‌اش شناخته می‌شود، اما بی‌زمانی بودن طرح‌های او تنها تابعی از کلاسیک بودن آنها نیست. آنها تا حدی مدرن می مانند زیرا دغدغه اصلی طراح بدن بود. دوم او، پارچه. هجوم روندها برای او چندان جالب نبود. علاوه بر این، گرس به عنوان یک هنرمند آموزش دید و به گفته سایلارد، «بیشتر یک مجسمه‌ساز بود تا طراح مد». ارزیابی او مطابق با ووگدیدگاه طراح «این آلیکس است – آلیکس با روح یک مجسمه‌ساز و استعدادی در طرح‌های جدید به تمدن غرب – که بحث پاریس است. لباس این جوان تازه وارد به Grande Couture شلیک می کند که در سراسر دنیای مد شنیده خواهد شد.» این مجله در سال 1935 مشتاق شد.
از ووگ آرشیو: Edwina d’Erlanger در لباس نوعی پارچه ابریشمی از Alix.عکس توسط Horst P. Horst، ووگ، 15 فوریه 1936
از ووگ بایگانی: مدل لباس به سبک Directoire توسط Alix. نقاشی کارل اریکسون، ووگ، 15 سپتامبر 1937
او که در سال 1903 ژرمن بارتون به دنیا آمد، نزد پرمت در پاریس شاگردی کرد و با نام آلیکس بارتون کار کرد تا اینکه در سال 1934 به Maison Alix ملحق شد. در سال 1940، او نام همسرش را به Grès تجزیه کرد و مزون خود را در خیابان du Paix که در آن کار می کرد تأسیس کرد. تا زمان بازنشستگی اکراهی او در دهه 1980. سایلارد در پایان کار با طراح ملاقات کرد، اما می‌گوید: «من علاقه زیادی به مادام نداشتم. در طول دهه 70، او در مقایسه با ایسی میاکه یا کارل لاگرفلد یا ایو سن لوران یک طراح قدیمی بود. در نقش آن زمان خود در موزه هنرهای تزئینی، متصدی در روز سرنوشت‌سازی سال 1987 که خانه منحل شد، در آنجا حضور داشت تا لباس‌هایی را جمع‌آوری کند که در غیر این صورت به مقصد انبوه زباله‌ها می‌رفتند. آن روز دختر گرس بعداً گفت: «آن روز زندگی او را دزدیده بودند.» (بعداً، آن مرگ مادرش را در سال 1993 پنهان کرد؛ بیش از یک سال بعد، ماه‌ها پس از اینکه مؤسسه لباس‌ها یک گزارش گذشته‌نگر Grès را افتتاح کرد، فاش شد.)
Saillard در سال 2010 هنگامی که مدیر کاخ Galliera شد، دوباره به طراح معرفی شد، که در حال بازسازی بود، متصدی به طور چشمگیری آثار گرس را در میان مجسمه های موزه بوردل کرانه چپ به نمایش گذاشت. سایلارد می‌گوید از آن زمان به بعد، من خانم گرس را همیشه به عنوان یک فرشته برای خود می‌بینم. در هر لحظه که نیاز به انجام کاری دارم، خانم گرس می آید. اکنون در آتلانتا، او با من است.