در همین حال، تمام کت و شلوارهای جاناتان به صورت سفارشی ساخته شده و توسط شرکت Knot Standard تولید شده است. آگوستا می‌گوید: «روز جمعه، او کت و شلوار سفارشی‌اش را با یک پیراهن قدیمی لورو پیانا از پدر مرحومم ست کرد. «برچسب خشکشویی که در داخل آن اعمال شده هنوز نام پدرم روی آن است. هنوز بوی او را می دهد.»
آگوستا همچنین با یکی دیگر از رهبران صنعت، استایلیست کری گلدبرگ، روی لباس‌های خود برای عروسی و همه جشن‌های پیرامون آن کار کرد. آگوستا می‌گوید: «مفهوم خرید لباس عروس برای من ترسناک نبود، بنابراین کری وارد عمل شد تا این تجربه را راهنمایی کند و به من احساس راحتی کند. “فرآیند مشارکتی، خلاقانه و بسیار متفکرانه بود.”
نگاه آگوستا برای این سرویس به همان اندازه جوشان و نشاط آور بود. این لباس که با همکاری دو طراح و هنرمند سرشناس – Monique Lhuillier و Hermione de Paula انجام شد، در نوع خود بی نظیر بود. آگوستا می گوید: “من عاشق لباس عاشقانه مونیک شدم، اما می دانستم که می خواهم آن را مال خودم بسازم.” هرمیون بسیار بسیار با استعداد وارد عمل شد تا کل لباس را با ظرافت بدوزد و با دست رنگ آمیزی کند. هرمیون حجاب سبز مریم گلی من را نیز طراحی کرد – همچنین به زیبایی رنگ آمیزی و گلدوزی شده بود تا شامل گیاهان شناسی مورد علاقه من، مختصات جغرافیایی مکان های معنی دار و نقل قول خاصی از آن لاموت که اغلب توسط پدر مرحومم خوانده می شد. این ایده درخشان کری بود که از هرمیون بخواهد پاشنه های ابریشمی خاکستری من را از The Attico نقاشی کند.
روز جمعه، عروس لباسی از مارکاریان، همراه با قاطرهای مانولو بلانیک بورگوندی و یک کیف شب همسان از The Row پوشید. او توانست کت بلند و سفید دانیل فرانکل را که در مراسم قبلی و صمیمی‌ترش می‌پوشید، تغییر کاربری دهد. “این یک سر زدن واقعاً شاعرانه به عروسی اصلی ما به نظر می رسد – در هنگام پوشیدن آن کت، اوقات خوشی زیادی وجود داشته است!” آگوستا می گوید. گوشواره های مروارید بلند او برای مراسم روز جمعه نیز از دانیل فرانکل بود. آگوستا توضیح می دهد: “من با دانیل کار کردم تا فضای آتلیه و نمایشگاه گسترده او را طراحی کنم.” “و قبل از رفتن من برای عروسی، دانیل فوق العاده مهربان بود و آنها را به من هدیه داد.”
مراسم کوتاه و شیرینی بود. همه با ماشین‌های ایتالیایی کوچک از تپه به باغی خصوصی که مشرف به اقیانوس در محوطه هتل Il Pellicano بود، بردند. هنگامی که مهمانان روی صندلی خود نشستند، مهمانی عروس با صدای بوسا نووا در راهرو قدم زد در حالی که همه پرچم هایی را در هوا تکان می دادند که روی آن نوشته شده بود “Finalmente!”
این زن و شوهر در محاصره درختان زیتون و سبدهای زیبای گل، نذر خود را برای یکدیگر قرائت کردند. آگوستا می‌گوید: «این کاملاً خارج از منطقه راحتی من بود و چیزی که به شدت نگران آن بودم، اما در نگاهی به گذشته، آنقدر فرصت مهمی برای ابراز وجودم بود که هرگز فراموش نخواهم کرد.» “در آن واحد احساس عاشقانه، روحیه و آسیب پذیری می کرد. از آنجا که ما قبلاً قبل از مراسم ازدواج کرده بودیم، انرژی واقعاً سبک بود.