این رویداد جشن بین‌المللی نامیده می‌شود، نه به این دلیل که اتاق مملو از لهجه‌های زیادی است – اگرچه این درست است، به دلیل مدیران شیک که از طرف دیور در آن شرکت می‌کنند – بلکه به این دلیل که موزه صرفاً یک موسسه نیویورکی نیست. پایگاه‌های مختلف آن را می‌توان در ونیز، بیلبائو و به زودی در ابوظبی یافت – پروژه‌ای پرشور از آرمسترانگ، که مغز متفکر پروژه در حال طراحی فرانک گری بود – و این جشن برای همه آنها بودجه جمع‌آوری می‌کند.
در 10 سال گذشته، دیور به گوگنهایم کمک کرده است که هر پاییز میزبانی خیره کننده برای جمع آوری کمک های مالی باشد. مشارکت بین خانه مد فرانسوی و مرجع هنری جهانی تا حدی توسط ریچارد آرمسترانگ، مدیر برکنار شده موزه و بنیاد Solomon R. Guggenheim شکل گرفت – بنابراین جشن بین‌المللی چهارشنبه به میزبانی دیور، جشنی تلخ و شیرین بود.