در قرار ملاقات، آیا قرار دادن خود در خارج از خانه واقعاً کار می کند؟

باران به شدت از دو طرف منطقه سیگار می‌بارد که من را به یاد باران در فیلم‌ها می‌اندازد. از آن صحنه در مرد عنکبوتی وقتی با مری جین وارونه در کوچه کنار می رود. من می گویم به امید اینکه حواس همه حاضران در میز را از مکالمه ای که داریم منحرف کند، اما کار نمی کند. دوست من تام می گوید: “تو یک معما هستی.” “شما می گویید که عشق می خواهید، اما مانند آن رفتار نمی کنید.”

به او می‌گویم: «همیشه خودم را بیرون می‌گذارم» و سپس تلفنم را در می‌آورم و مکالمه‌ای را که چند ماه پیش با پسری که دوستش داشتم، به او نشان می‌دهم. تام گوشی را از دستم بیرون می‌آورد و آن‌قدر بالا می‌گیرد که نمی‌توانم آن را بگیرم و جیغ می‌کشم چون می‌ترسم شست‌های بزرگش روی چیزی فشار بیاورند، مثل اینکه او به طور تصادفی یک مموجی از یکی از آنها را ارسال کند. آن سمورهایی که همیشه وقتی واقعاً نمی خواهید ظاهر می شوند. سرش را تکان می‌دهد، یکی از پیام‌هایی را تکرار می‌کند که من به آن اشاره کردم که در همان شهر با آن پسر هستم.