به یاد ویرایشگر مد لانگ نگوین

از
شنیدن صحبت های لانگ درباره خانواده اش اغلب باعث تعجب می شد. او از اینکه کوچکترین پسر از کوچکترین – و در نتیجه کم قدرتترین – چندین همسر پدر مرحومش است صحبت کرد، اگرچه ویتنام به طور رسمی تعدد زوجات را در دهه 1950 غیرقانونی اعلام کرد. چندین سال پیش، او با خانواده اش برای اولین بار از سال 1975 به ویتنام بازگشت. او توضیح داد که به یکی از خانه های آبا و اجدادی خود بازگشته است و متوجه شده است که خانه به دور از فرسودگی یا اشغال توسط غریبه ها، به خوبی در انتظار بازگشت خانواده اش بوده است. این اولین بار از چندین بازدید بود.

کمی قبل از آن، لانگ از دو دوست و من دعوت کرده بود تا در آپارتمانی در بلوار سن ژرمن که سال ها متعلق به خانواده اش بود، به او بپیوندیم. لانگ اخیراً در هفته‌های مد پاریس شروع به اقامت در آنجا کرده بود. آپارتمان وسیع یک آسانسور داشت که به سرسرای آن باز می شد و تا جایی که به یاد دارم چهار اتاق خواب را در بر می گرفت. ما روی کف پارکت اتاق نشیمن وسیع اما تقریباً بدون اثاثیه نشستیم که ستون های درهای فرانسوی آن مشرف به بلوار سرسبز بود.



منبع

لانگ نگوین، در واقع، یکی از قدمت‌های تاریخ مد بود، که بیشتر آن را زندگی کرده بود – و بقیه را مطالعه کرده بود. این باعث شد که وقتی احساس کرد یک طراح نتوانسته انتظاراتش را در باند فرودگاه برآورده کند، بی تاب شود. چرچ گفت: «او قطعاً فکر می‌کرد که باند فرودگاه فرصت مهمی برای مردم برای تداوم ایده‌ها است. در فوریه گذشته، در حالی که از یک شوی مد در نیویورک با کت و شلوارها و لباس های خوش دوخت خارج می شد، لانگ با بی حوصلگی گفت که قبلاً همه اینها را در باندهای دیگر دیده است. برای مدت طولانی، لباس های زیبا یک نمایش را توجیه نمی کرد. او به دنبال الهام گرفتن بود و چیز تازه ای را در آن راهروها تشخیص می داد.

فراتر از حرفه قابل توجه او در مد، هر کسی که به اندازه کافی خوش شانس باشد که از آپارتمان متروکه خانواده لانگ در بلوار سن ژرمن در پاریس دیدن کند، یا غذاهای ویتنامی را در جایی که تمام سفارش ها را انجام می داد، ببرد، می دانست که زندگی رنگارنگ و تا حدودی مرموزی داشته است. لانگ یک مهاجر ویتنامی بود که به طور اتفاقی به یاد می آورد که با هلیکوپتر از سایگون در سال 1975 سقوط کرد. او و خانواده گسترده اش، وارثان یک امپراتوری دارویی که قرار بود به زودی ملی شود، در سراسر جهان فرود آمدند و در پاریس زندگی می کردند. و در بوستون مدتها بعد از دانشگاه پرینستون فارغ التحصیل شد – که منجر به عادت او به پوشیدن تی شرت و هودی پرینستون در شوهای مد و مجموعه کت های دانشگاهی او شد.