با پروژه گونیا آشنا شوید، یک برچسب اوکراینی که فولکلور را با مد ترکیب می کند
در ماه مارس، این جفت بخشی از یک حراجی بی‌صدا و نمایشگاه طراحی مستقر در نیویورک، I Am U Are بود که طیفی از صنایع دستی اوکراینی را به نمایش گذاشت – یک پیشنهاد توسط رئیس‌جمهور اوکراین و بانوی اول امضا شد. در مرحله بعد، آنها یک کتاب میز قهوه اختصاص داده شده به مجلات ایوان هونچار، هنرمند و قوم شناس اوکراینی که هنر بومی و سنت های نساجی را مستند کرده است، تولید خواهند کرد. امتحان کردن چیزهای جدید همیشه بخشی از برنامه بوده است. Gavryliuk می‌گوید: «ما می‌خواستیم جهانی بسازیم که تحسینش کنیم و آن را با مخاطبان خود به اشتراک بگذاریم. “هر چیزی را که دوست داریم، سعی می کنیم آن را در پروژه Gunia نشان دهیم.”
پروژه گونیا فولکلور و تاریخ باستانی کشور را جشن می گیرد – که بسیاری از آن توسط تجاوز روسیه تهدید می شود. کامنسکا با اشاره به نقوش طراحی گونیا می گوید: «مردم اوکراین می توانند نشانه های کوچک را ببینند. اما این مجموعه ها به اندازه کافی مدرن هستند تا تصویری از جایگاه کشور در صحنه جهانی ارائه دهند. کامنسکا می‌افزاید: «ما از اوکراین الهام گرفته‌ایم، اما در حال ساخت اشیایی هستیم که می‌تواند در هر خانه‌ای در سراسر جهان باشد.
مجموعه‌ای از سرامیک‌های رنگ‌آمیزی و رنگ‌آمیزی دستی (که اخیراً در نمایش تنه Moda Operandi در دسترس است) موجودات افسانه‌ای اقیانوسی را نشان می‌دهد که از کاشی کاری اوکراینی قرن شانزدهمی الهام گرفته شده‌اند. در میان آنها نمادهای سه گانه یا تریزوب– در نشان اوکراین دیده می شود. یک گردنبند با یک آویز به شکل مشت، خرافات روستایی را تداعی می کند که با پنهان کردن دستان خود در جیب، چشمان بد را از خود دور می کند. شما می توانید این طلسم ها را بنامید، اما اجناس پروژه گونیا کمتر حماسی هستند و بیشتر شیاپارلی سورئال هستند. پس از همه، Kamenska و Gavryliuk دارای اعتبار مد هستند، که بیش از یک دهه در این صنعت کار کرده اند. این دو قبل از راه اندازی Gunia در سال 2017 در لیبل لیبل استودیو دختر جالب واقع در کیف با هم آشنا شدند.
هنگامی که کیف در فوریه گذشته با تهاجم روسیه بیدار شد، ناتاشا کامنسکا و ماریا گاوریلیوک، بنیانگذاران برند اوکراینی مد و لوازم خانگی Gunia Project، از جمله افرادی بودند که به طور موقت به مناطق امن تر نقل مکان کردند (در مورد خود برلین). آنها با تأمل در ماه‌های دلخراش اولیه جنگ، احساس مسئولیت فزاینده‌ای را به یاد آوردند – نه تنها در قبال کشورشان، بلکه در قبال صنعتگران سرامیک، فلزکاری، شیشه و نساجی مستقر در اوکراین که تحت استخدام خود بودند. همانطور که این دو دوست به کسب و کار خود بازگشتند، آنها به جامعه گسترده تر خود نیز فکر کردند. روحیه یک ملت در خطر بود.
کامنسکا می‌گوید: «بسیاری از دوستان و مشتریان در مورد چیزهایی که در روز اول بسته‌بندی کردند، صحبت کردند. «تقریباً همه آنها چیزی از ما گرفتند – یک اکسسوری، یا یک روسری یا یک کیف کوچک. برای آنها مثل گرفتن یک تکه از اوکراین بود.»
