ولز به من گفت: “در خطر به نظر رسیدن “محافظه کارانه” یا “معمولی”، احساس می کنم جامعه امروز مادری و تمرکز بر خانواده را به نوعی پیش فرض نامطلوب و غیر جاه طلبانه برای شکست در طرح الف شما تبدیل می کند.” من فکر می‌کنم ما به آرامی اما مطمئناً داریم از یک هیجان سمی در مورد اینکه مادر و خانواده چیست و چه نیست بیرون می‌آییم.» Jezabelle Cormio پس از باردارشدن احساس مشابهی داشت: “در ابتدا فکر می کردم “آن دختری خواهم بود که می توانست استعداد داشته باشد، اما بعد او بچه دار شد” او با خنده به من می گوید: “می دانستم که این یک چیز ناعادلانه است. حتی متوجه شدم، اما می دانستم که باید برای مدت طولانی با این مفهوم مبارزه کنم. من فکر نمی کردم [motherhood] قرار بود به من الهام ببخشد، اما من از ناامیدی یا عصبانیت یا اصطکاک الهام می‌گیرم. بنابراین برای من تعجب آور نیست که از آن الهام گرفتم.» نمایش کورمیو مجموعه‌ای از مردان و زنان را با لباس‌های آشکار به نمایش گذاشت – دامن‌های کوتاه با برش‌های دور باسن، یک ژاکت با کراوات روبان مخملی در یقه که سوتین توری را نشان می‌دهد، بافتنی‌های چسبناک، بسیاری از جزئیات الهام‌گرفته از لباس زیر. «چیزی که می‌خواستم در این مجموعه ثبت کنم این است که شما اساساً تغییر نمی‌کنید. دیگر هرگز به باشگاه نمی روید، اجازه دارید بیرون بروید و تمایلات جنسی داشته باشید و فردی پویا باشید. شما فقط باید مذاکره کنید [your time around it.]”
جالب‌ترین نکته این است که طراحانی که این موضوعات را درگیر می‌کنند اغلب جوان هستند و کار آنها خارج از وضعیت موجود است، با دیدگاهی که به طور قطعی زیبایی‌شناسی غیر متعارف را بررسی می‌کند. اینکه این طراحان باید به عنوان “ارزش های سنتی خانواده” در نظر گرفته شوند، آخرین چیزی است که از آنها انتظار می رود، اما دقیقاً به همین دلیل است که کاوش برای آنها کاملاً منطقی است. چیزهای کمی از نظر تاریخی به اندازه مادر یا پدر بودن ناخوشایند خوانده می‌شوند، و اگر این نسل مفاهیم خوب و بد سلیقه را احیا کرده و از نو تعریف کرده‌اند، کفش‌های کتانی پدری و شلوار جین مامان را جذاب کرده‌اند، چرا خود مفهوم مادری نیست؟