در دوران طلایی هالیوود، فانتزی کاملاً تحقق یافته عملاً پیش نیازی برای خیره شدن در صفحه بزرگ بود.
استودیوهای فیلم بدون هیچ جزئیاتی بی اهمیت، دکورهایی با تزئینات استادانه، موسیقی متن‌های اصلی و هیجان‌انگیز، لباس‌های سفارشی تئاتر، و برای دوستداران زیبایی تعطیلات، رژه بی‌پایانی از مدل‌های مو و آرایش‌های جذاب را سفارش دادند. با توجه به اینکه تعطیلات در افق است، و زمانی مانند زمان حال برای افزایش وات بالای گردن وجود ندارد، چه زمانی بهتر است که با خانم‌های برجسته‌ای که می‌درخشیدند و با غرور غیر قابل تأسف می‌درخشیدند، با کلاسیک پرخوری کنیم؟
آن-مارگرت و بریژیت باردو نیز برای مدت‌های طولانی و بمب‌هایی که به حداکثر رسیده بود، این کار را انجام دادند. چرخاننده و زنی مثل شیطانبه ترتیب—اما موهای کوتاه نیز به دلیل صفحه نمایش بزرگ خود: در کاباره، باب اوج بیوه لیزا مینلی آرایش صحنه او را مشخص کرد، در حالی که در محله چینی هاقد بلندهای کثیف و بلوند فی داناوی با چاپوی تور ماهی که در بالای آن بسته شده بود، شیک تر شد. به عبارت دیگر، یک محصول خوب در آن زمان به همان اندازه که اکنون است، خنک بود.
البته، به طرز غیرقابل تصوری نمی توان از نمایش فیلم های سال 1963 چشم پوشی کرد پلنگ صورتیبا طراح لباس، ایو سن لوران، گیوه کلودیا کاردیناله، خیره‌کننده ایتالیایی-تونسی، با زیورآلات موی طلایی بزرگ و متقارن که دارای جزئیات مروارید پیشانی است، یا 1975. چوب ماهون، که در آن دایانا راس نقش طراح مد در حال رشد تریسی چمبرز را بازی می کرد و فرهای فرهای کشیده و فرهای کشیده را به اوج می رساند.
به زبان ساده: طاووس کردن وجود دارد، و سپس طاووس اقناع الیزابت تیلور. در سال 1967 دکتر فاستوس، این بازیگر چشم بنفش ممکن است در نقش هلن تروی در سکوت ظاهر شده باشد، اما اعتماد، خط چشم گربه‌ای بریده‌شکن، زیور آلات موی مرواریدی، و زیبایی‌های براق همه چیز را به‌حساب می‌آورد. هدی لامار (Hedy Lamarr) با ستاره کریستالی آسمانی خود در سال 1941، استعداد مشابه، اگر نگوییم رقیب، به نمایش گذاشت. دختر زیگفلد، و همچنین آدری هپبورن در سال 1961 صبحانه در تیفانی، دختری افسانه ای در مورد شهر، هالی گولایتلی را با تمایل به پیچش های ظریف فرانسوی، رگه های بلوند پلاتینیوم، و تاج های ریزه الماسی زنده می کند.