وقتی از روچیلد پرسیدم که آیا کارش را به هیچ وجه دانمارکی می‌داند، او پاسخ مثبت داد و توضیح داد که از برخی جهات این واکنشی است به غوطه‌ور شدن در مینیمالیسم اسکاندیناوی و داشتن این روش «درست» طراحی. او توضیح داد: “به عنوان فردی که عاشق اجرا و زرق و برق و همه این چیزها است، حضور من در اینجا بسیار محدود بود، از نظر سبک زندگی همگن اینجا.” “بزرگ شدن در آن – این فقط تجربه شخصی من است – از این که می خواستم پر زرق و برق باشم احساس شرمندگی زیادی کردم، بنابراین فکر می کنم بسیاری از کارهای من نیز عصیان دانمارکی ها و [Nordic] زیبایی شناسی.”
فرهنگ سلبریتی ها یکی از جذابیت های طراحان است که در برخی مواقع جای خود را به کمپ بالا می دهد، اما نه فقط از نظر زیبایی شناسی. روچیلد به قدرت دگرگون کننده لباس اعتقاد دارد. او خاطرنشان کرد: “برای من، خیلی بیشتر به نحوه پوشیدن لباس ها و عملکردی که بدن شما به طور طبیعی هنگام پوشیدن آنها می دهد، مربوط می شود.”
با این وجود، مدهای swashbucking روچیلد به بسیاری از ارزش‌هایی که در طراحی دانمارکی کدگذاری می‌شوند (از جمله حداقل الزامات پایداری که توسط CPHFW اعمال شده‌اند) پایبند هستند. او علاوه بر یافتن راه‌های بدون ضایعات برای کار، پارچه‌ها و لوازم جانبی را نیز بازیافت می‌کرد. این ایده تغییر و شکل دادن به آنچه از قبل وجود دارد در پرتو سفر شخصی و حرفه ای او نمادین است. روچیلد می‌گوید: «برای همه چیزهای بسیار بیشتری از این جعبه‌ها یا دسته‌های خاص وجود دارد که همه همه چیز را در آن قرار می‌دهند. من فقط سعی می کنم از فضایی بیافرینم که محدود نیست، [and focus on my work] مجبور نیستم چیزی غیر از آن چیزی باشم که برای حضور در این لحظه به آن نیاز دارم.” وقت آن رسیده است که چنین رویکردی در طراحی داشته باشیم.
منبع