مارینو و تیم 30 هنرمندش این فرآیند پرزحمت را با گرفتن اسکن دیجیتال از بدن و صورت کلوم و کاولیتز آغاز کردند. مارینو می‌گوید: «ما با چاپ دیجیتالی بدن آنها و مجسمه‌سازی دیجیتالی قسمت‌های مختلف ET-بازوها، پاها، پاها- شروع کردیم. “سپس، همه چیز را با هم گیج کردیم تا مطمئن شویم که آنها در صف قرار گرفته اند و مناسب هستند. ما تمام مجسمه ها را پرینت سه بعدی کردیم، آنها را قالب زدیم، آنها را در فوم لاتکس ریختیم و آنها را با اسپندکس تقویت کردیم. سپس قطعات را به صورت آنها چسباندیم و آنها را با بدن ترکیب کردیم.” این تیم تک تک جزئیات را از ابتدا درست کردند – تا کره چشم، دندان ها، زبان ها و ناخن های دنیای ماورایی. مارینو می گوید: «همه چیز با یک ایربراش کامل تمام شد.
چالش اصلی، البته، میخکوب کردن مقیاس های دقیق ET ها بود، که قرار است اندازه کوچکی داشته باشند. کلوم می گوید: «ET بسیار کوچکتر از یک انسان معمولی است، بنابراین ما مجبور شدیم توهمی ایجاد کنیم تا بدن آنها را هم روی بدن من و هم روی تام قرار دهیم. دشوار بود، اما ما آن را فهمیدیم. برای سخت‌تر کردن همه چیز، مارینو و تیمش این چالش را داشتند که هر دو ظاهر را کاملاً متحرک کنند. مارینو می‌گوید: «ما باید یک دکل سر طراحی می‌کردیم تا روی سر آنها تعادل ایجاد کند، بدون اینکه خیلی سنگین باشد. برای کلوم، ثابت شد که این سخت‌ترین چیز برای پیمایش در حالی است که لباس پوشیده است. او می‌گوید: «تعادل کردن قسمت سر یکی از بزرگترین چالش‌ها بود. او می‌گوید: «باید بدون اینکه خیلی سنگین باشد، ایمن می‌بود، زیرا ساعت‌ها آن را می‌پوشیدم. ما همچنین از ایربراش دقیق برای ترکیب یکپارچه لباس با صورتمان استفاده کردیم. این یک فرآیند طولانی و دقیق بود، اما ارزشش را داشت.»
عکس: مکس مونتگومری