همانطور که بارنارد در قطعه 2015 خود اشاره می کند، ریورا همه این کارها را در پس زمینه ای انجام داد که همیشه خوشایند نبود. او می نویسد: «برادوی دهه پنجاه آن چیزی نبود که شما آن را مترقی می نامید. «روابط بین نژادی در راجرز و همرستین اقیانوس آرام جنوبی و پادشاه و من باعث غوغا و در برخی نقاط کشور تحریم و تظاهرات شد. تنش نژادی و خشونت به تصویر کشیده شده در داستان سمت غربی در زندگی واقعی فقط بلوک های بالای شهر بازی می کرد. ظهور ریورا، به‌عنوان یک بانوی برجسته غیرسفیدپوست که مسئول برگزاری یک نمایش و پرکردن صندلی‌ها بود، حداقل بعید بود.
اما نیروی محض استعداد او بر هر چالشی که ممکن بود از خواندن یک بعدی از زندگی نامه او ناشی شود، غلبه کرد. ریورا در خاطرات خود که سال گذشته منتشر شد، تصدیق می‌کند که اگرچه کلیشه‌های قومی قطعاً موانعی را در مسیر حرفه‌ای او ایجاد می‌کردند، او از تعریف کردن توسط آنها امتناع کرد: “من می‌خواستم برای طیف وسیعی از نقش‌ها مورد توجه قرار بگیرم و در بیشتر موارد موفق شدم.” او نوشت.
این سرسختی در سال 1986، زمانی که او در یک تصادف رانندگی که باعث شکستگی پایش تقریباً در 20 نقطه شد، ضروری شد. او در موزیکال جری هرمان بازی می کرد دختران جری بارنارد می نویسد که در آن زمان، و کمتر از هفت رقصنده مختلف جایگزین آن شد، “یکی برای هر یک از اعداد – هفت 20 چیزی که باید برای یک 53 ساله پر شود.” با این وجود، در سال 1988 ریورا در حال تورهای کشور بود می توان-کن، و تا سال 1993 او در فیلم Kander and Ebb’s به برادوی بازگشت. بوسه زن عنکبوتی، اجرایی که دومین تونی بهترین بازیگر زن در یک موزیکال را برای او به ارمغان آورد. (او تقریباً یک دهه قبل اولین بار را برای Kander و Ebb’s برده بود زمین بازیاو روی صحنه گفت: «این فوق‌العاده است که دوباره در برادوی با دو پای خوب ایستاده‌ام.