همانطور که پاتریک پرتره تام را می کشد، تنش جنسی افزایش می یابد زیرا مداد او روی صفحه را جارو می کند. قابل توجه است که صحنه هوموئروتیک بدون دیالوگ زیادی که بخشی از برنامه گراندیج برای فیلم بود، باز می شود. او توضیح می دهد: “تصاویر و لمس بخشی از زبانی است که می خواستم برای بیان این داستان استفاده کنم.” ووگ “خواه اولین چریدن گردن باشد که تام در آپارتمانش به پاتریک می دهد، چه دستی که روی سنگ مرمر سر می زند، چه نحوه نگه داشتن سیگار.”
پلیس من به‌هیچ‌وجه اولین فیلمی نیست که از پرتره به‌عنوان وسیله‌ای اروتیک و داستان‌راننده استفاده می‌کند. معروف ترین آنها البته تایتانیک، 25 سال پیش در دسامبر امسال منتشر شد. فیلم پرفروش با پرتره ای مرموز از یک رز جوان (کیت وینسلت) که از لاشه در ته اقیانوس پیدا شده است، آغاز می شود. رز داستان چگونگی شکل گیری آن را تعریف می کند، تا لحظه ای که او برای معشوق هنرمند مبارز خود جک (لئوناردو دی کاپریو) ژست گرفت و تنها یک گردنبند الماس آبی به شکل قلب داشت. البته، این جفت لحظاتی بعد در ماشین رابطه جنسی شدیدی دارند. در خانه پیتر وبر دختری با گوشواره مرواریدبر اساس رمانی به همین نام در سال 1999، خدمتکار جوان قرن هفدهمی، گریت (اسکارلت جوهانسون) به عنوان الگوی نقاش هلندی یوهانس ورمیر (کالین فرث) ظاهر می شود. در نزدیکی پایان فیلم، ورمیر لاله گوش او را سوراخ می‌کند تا بتواند گوشواره‌ای را بپوشد که معروف‌ترین پرتره او را بسیار متمایز می‌کند – با صحنه‌ای که عمداً (اگر مشکل‌زا) گرفته شده است.