روبان هایی که با لوا (واحد پول بلغارستان) و یورو سنجاق شده اند روی نیم تنه آنها ضربدر زده شده است. این پومک‌های جوان (مردمی مسلمان واقع در کوه‌های جنوبی کشور) به مدت دو روز در مرکز توجه روستاییان قرار دارند: زمان عروسی خود که آرزوی سنتی آن را داشتند.
پنجره های کافه با ریتم باس نواخته شده توسط سیستم صوتی چشمگیر نصب شده در مرکز روستای ریبنوو، در جنوب بلغارستان، می لرزد.
صدا به سختی قابل تحمل است، وقتی طبل های رژه ناگهان با آنها رقابت می کنند.
ریخان و نوسه در محاصره دوازده نفر ظاهر می شوند.
امروزه علاقه دوباره به این سنت صد ساله وجود دارد و بسیاری از جوانان جامعه پوماک برای ازدواج به روش سنتی به ریبنوو بازمی‌گردند و این نشان می‌دهد که انتقال این میراث فرهنگی و مذهبی بازتابی قوی در بین مردم دارد. نسل جوان جامعه
منبع
مراحل این آیین یکی دیگر را دنبال می کند: از رقص تا ضیافت و سپس با گلینا. در این مراسم پایانی، چهره زن جوان قبل از قدم زدن در روستا با پلک های بسته به خانه شوهرش نقاشی می شود. برای Nevse Sirak ازدواج به این شکل باعث افتخار است: “حرف ندارم، خیلی خوشحالم.”