Outlier برای پوشاک مردانه دقیق و فنی شناخته شده است. وضعیت فرقه آن از زمانی است که طرفدارانش در Reddit یا Discord صرف ارزیابی پارچه، برش و تناسب آن می کنند. اما چگونه می‌توانید دنیایی را که بر روی یک فضای بیرونی آرام ساخته شده است، تازه‌سازی بصری کنید که همه چیز در مورد جزئیات ظریف است؟ نوریس که می گوید در گذشته با مفهوم عملکرد دست و پنجه نرم می کرد، «تازه به روشی هوشمندانه و فنی» پاسخی است که «اما اکنون من آن را متفاوت می بینم، این عملکرد فقط می تواند بصری باشد.» این روش نوریس برای سوق دادن جهان Outlier به گذشته از چیزی است که معمولاً از نظر لباس شامل می شود، و برای یافتن زرق و برق در روزمره بودن آن. نوریس با اشتیاق می‌گوید: «من متوجه شده‌ام که کارم چیست که افرادی را که به مد علاقه‌مندند، وادار کنم در سرشان سوار هواپیما شوند و بخواهند سفر کنند.» به همین دلیل، او با هنرمند زاک کرویت همکاری کرد تا لوک‌بوک خود را – که در فرمت باند فرود گرفته شده و هر مدلی بعد از باند فرودگاه مهمان می‌شود – به یک نمایش مد فرازمینی تبدیل کند که می‌توانید آن را در اینستاگرام این برند کشف کنید. او می‌گوید: «نمایش مد رویایی من در سیاره‌ای لعنتی متفاوت است، و اینها شخصیت‌های من هستند.»
در نزدیکی پارک مک‌کارن در بروکلین، دفاتر Outlier و ویلی نوریس، مدیر طراحی هفت ساله آن قرار دارند. نوریس از زمان تأسیس مجموعه ایده‌های خود در چهار فصل پیش، فرهنگ لغت Outlier را گسترش داده است تا به طرز ماهرانه‌ای دربرگیرنده کلام ذاتاً عجیب و غریب خودش باشد. ایده 4: “ریاضی جدید” می بیند که او این خط را بیشتر محو می کند.
جایی که همه اینها به بازی می‌آیند، ترکیبی برای فصل بهار است که عناصر اصلی کمد لباس را با برخورد فنی Outlier و لمس واژگون‌کننده نوریس دوباره تجسم می‌کند. در فضای خیاطی، قهرمان این فصل یک کت کتانی تزریقی برش خورده به طول مچ پا است که یک امضای Outlier است. ارائه شده در رنگ جامد و ترومپ لوئیل که شبح کت روی لباس را تداعی می کند، بدون خط و به طور شگفت انگیزی سبک است. بیشتر در بیرون یک لباس هودی وجود دارد (دامن از بافت دنده دوتایی تشکیل شده است، با یک کمربند گرمکن سنتی که تا کف کشیده شده است). یک لباس بادی در مش Outlier “overkill”; و تی شرت های خیلی بلند سه راهی ها دارای یک نوار آهنربا در هر درز کناری هستند که به شما امکان می دهد آن ها را به دلخواه باز کنید یا بپوشانید (نوریس یکی را از سه راهی بلند به لباس الهه تبدیل کرد). آنها همچنین بر روی قطعات دیگر به عنوان بسته شدن مستقیم اعمال می شوند. آنچه نوریس در اینجا از نظر دسترسی پیدا کرده است کاملاً قابل توجه است. اینکه به عنوان یک امضای طراحی جالب به نظر می رسد، صرفاً یک اثر جانبی مثبت است. این تعادل بین بازیگوشی و هدف، جایی است که نوریس در آن رشد می کند، و این فضایی است که او باید به کشف آن ادامه دهد.
نقطه آغازی برای او در این فصل، مقاله برنارد رودوفسکی در سال 1947 بود: «آیا لباس‌ها مدرن هستند؟» و تغییری در عنوان کتاب او در سال 1964 «معماری بدون معماران». نوریس می‌گوید: «من سعی کرده‌ام به این فکر کنم که طراحی مد بدون طراحان مد، یا بدون قوانینی که ما برای ما وضع کرده‌ایم چیست. در این فصل، به جای طرح ایده‌هایی برای مجموعه‌ای به آینده، او روز به روز آن را پیش برد و به‌عنوان یک طراح بدون شیدایی اغلب خودخواسته‌ای که با این کار همراه است، کار کرد. اما این تمرین، هر چند سالم به نظر می رسد، ما را در مورد ابزارهای ملموسی که او مجموعه خود را بر اساس آنها ساخته است، روشن نمی کند. پاسخ ساده تر است، اما به همان اندازه معقول است. نوریس یک اسکرپ بوک است: او تمایل دارد کلمات را همانطور که به سراغش می آید بنویسد نه اینکه نقاشی بکشد یا طرح کند. او با آمیختن مفاهیم شل مانند “بلیز بلند” و “پوست” با ارجاعات فرهنگی مانند “همو شیک ارزان”، پایه و اساس خود را پیدا کرد. مفهومی که او تکرار می‌کند و بلافاصله برجسته می‌شود «زرق و برق روز» است.