چهارشنبه شب، بزرگ‌ترین نام‌های مد و نسل بعدی ستاره‌های در حال ظهور گرد هم آمدند تا هفتاد و چهارمین مراسم سالانه پارسونز را در مرکز شهر منهتن جشن بگیرند. هر سال، این شب به انعکاس سفر یک فارغ التحصیل دانشکده طراحی پارسونز اختصاص دارد و در عین حال به تعهد تزلزل ناپذیر The New School به خلاقیت، نوآوری، پایداری و فراگیر بودن احترام می گذارد.
با ریاست مشترک وس گوردون، مدیر خلاق Carolina Herrera، الکساندرا موسلی، یکی از بنیانگذاران Saint New York Partners و Gena Smith، مدیر ارشد منابع انسانی LVMH Inc.، سود امسال بیشتر و بهتر از همیشه بود. سالن رقص بزرگ که در Cipriani Wall Street میزبانی می‌شد، به یک باند بزرگ با ردیف میزهای جشن جشن و صحنه‌ای مناسب برای یک مجری افسانه‌ای هیپ هاپ تبدیل شد.
پس از ورود، مهمانان از جمله کیم کارداشیان، مارک جیکوبز، جودی ترنر اسمیت، کارا دلوین، داپر دان، دایان فون فورستنبرگ، توری برچ، جوزف آلتوزارا، ویکتور گلماد، لازارو هرناندز، جک مک‌کالو و لورا کیم با هدیه ای مورد استقبال قرار گرفتند. ابتدا به کارهای دانشجویان طراحی مد BFA و AAS نگاهی بیندازید که به زیبایی بر روی مانکن ها در طول جشن کوکتل شلوغ نمایش داده شد. حتی با وجود برخی از تأثیرگذارترین افراد صنعت در اتاق، کانون توجه دانشجویان طراحی مد و انجمن مد MFA بود که دقایقی با لحظه‌ای که مدت‌ها انتظارش را می‌کشید، و شاید لحظه‌ای که زندگی را تغییر می‌داد، فاصله داشتند.
هنگامی که نامزدهای جایزه میز پارسونز – نائومی کمبل، اولیویر روستینگ و جفروی ون رامدونک – وارد شدند، همه برای رویداد اصلی به میز خود آورده شدند. پس از چند مقدمه گرم، Vogue’s آنا وینتور، با پوشیدن دامن قدیمی بالمین اثر اسکار د لا رنتا فقید، روی سکو رفت تا جایزه معتبر را به دوست قدیمی خود و طراح مد فرانسوی، روستینگ، اهدا کند.
وینتور شروع کرد: «در تاریخ بالمین، به نظر من ارتباط شگفت انگیزی بین شیوه بخشش اسکار دلا رنتا و پاداشی که اولیویه انجام داده است وجود دارد. ما به سخاوت بیشتری در مد نیاز داریم، رهبران بیشتری مانند اولیویه. می‌خواهم او را با یاد اسکار و این پیام جشن بگیرم که آنچه داده شده پس داده می‌شود.»
قبل از اینکه روستینگ روی صحنه به او ملحق شود، وینتور با ویدئوی تاثیرگذار از میشل اوباما، بانوی اول سابق و سوپر طرفدار Balmain، جمعیت را غافلگیر کرد. روستینگ که تحت تأثیر سخنان وینتور و اوباما قرار گرفته بود، فیلمنامه خود را کنار گذاشت و از نقطه ای عمیق تر، یعنی قلبش، با جمعیت صحبت کرد. «شما نه تنها امشب یک کارگردان خلاق را جشن می گیرید. امشب شما در حال جشن گرفتن مردی هستید که متولد آفریقایی در فرانسه است و یک خانه مجلل فرانسوی باورنکردنی در دست دارد، بنابراین امشب، دنیای جدیدی را جشن می گیرید. شما امشب با ما امید به نسل آینده و دانش آموزان را جشن می گیرید. تغییر می تواند اتفاق بیفتد، اما به شرطی که با هم بجنگیم.»