امروزه شما کتاب های زیادی در مورد هر چیزی دارید، اما در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 من سه کتاب به زبان فرانسه داشتم. و بازی مورد علاقه من این بود که چندین کیف کوچک داشته باشم، یکی با جنسیت، یکی با کشور و دیگری با اعداد. بنابراین من چیزی شبیه به یک نانوای قدیمی در لهستان در قرن هجدهم پیدا کردم و قدم بعدی من رفتن به کتابخانه و تحقیق در مورد آن بود. نه اینترنت، نه هیچ چیز، بنابراین بسیار گران بود. اما من الان در اینستاگرام هستم و اینفلوئنسرها را فالو نمی‌کنم، بلکه افرادی را دنبال می‌کنم که فیلم‌های بسیار کمیاب یا چیزهای دیگری را که به نظرم جالب است ارسال می‌کنند.
اولیویر سیلار: می توانید به گذشته نگاه کنید. ما باید این مفهوم را در مد فراموش کنیم تا به فردا فکر کنیم. فردا بدتره [laughs]. وقتی در حال پوشیدن لباس هستید، همیشه مانند مد و فشن به آینده فکر نمی کنید. این مهم است که به دانش‌آموزان پیشنهاد کنیم که باید کمی از همه چیز یاد بگیرند، تاریخ، فرهنگ را بیاموزند، مهم است و در آینده این اتفاق نمی‌افتد. موارد مورد علاقه من این نوع لباس های بسیار سنتی است که فرهنگ های مختلف را برای ایجاد یک لباس سنتی کاملا جدید ترکیب می کند. می توانید دانش لاکروا را در اینجا ببینید.
من احتمالاً 250 نمایشگاه یا بیشتر برگزار کرده ام که همه آنها خیلی خوب نیستند [laughs]. اما چیزی که من معتقدم این است که وقتی نمایشگاهی را راه اندازی می کنم می خواهم خودم چیزی یاد بگیرم. اگر چیزی یاد نگیرم، گمان می‌کنم که بازدیدکنندگان نیز نتوانند چیزی یاد بگیرند. من خیلی در مورد لباس های سنتی تخصص ندارم، بنابراین در اینجا با تمام قطعات مختلف ترکیب شده با هم آشنا شدم. اسپانیا، شمال آفریقا، نروژ. ما باید چیزی بیشتر از لباس را در نظر بگیریم. با Lacroix، این یک درس در رنگ، تاریخچه لباس، طراحی است. نمایش مد در دهه 50 دو ساعت طول می کشید، اکنون 10 دقیقه است.