حدود 20 سال پیش، رولاند مورت برچسب خود را بر اساس ایده صمیمیت، آنچه که زنان واقعاً میخواستند و چگونه میتوانست آن را برای آنها بسازد، که اغلب شامل بریدن، پوشاندن و تا کردن لباسهایش مستقیماً روی بدن بود، تأسیس کرد. این هنوز، در تمام این مدت بعد، چیزی است که کار او را هدایت می کند. شاید این روزها حتی بیشتر از این، با توجه به اینکه، همانطور که مورت میگوید، در عصر «خیلی زیاد» زندگی میکنیم: لباسهای بیش از حد، انتخاب بیش از حد، بیش از حد در راه فصلها و پیامرسانی، و شفاف، بیرحمانه، سر و صدای مد بی پایان
مورت از طریق تماس زوم گفت: «فکر میکنم در طول همهگیری، لباسهای زیادی وجود داشت، در فروشگاهها، لباسهای خوب، اما همچنان فقط لباسها. «من احساس میکنم اکنون مفهوم مجموعهها اشتباه است: زنان میدانند چگونه استایل خود را تغییر دهند، آنها میدانند چگونه کمد لباس بسازند. کاری که ما باید انجام دهیم این است که در لحظه به چیزی دست پیدا کنیم که شخصیت ما را به عنوان طراح منعکس کند – و ببینیم چه رابطه ای با خریدار آنها داریم. بنابراین، “من به یک لباس جدید نیاز دارم” زیاد نیست. در عوض، این است که “من به یک تکه از آن شخص در زندگی خود نیاز دارم.”
البته، وقتی گردش مالی سرسامآور مدیران خلاق و خانههایی که در آن کار میکنند گرم میشود—حتی آیا میتوانید همین الان ادامه دهید، زیرا گاهی اوقات من حتی مطمئن نیستم که میتوانم، و در صنعت کار میکنم!—این یک نکته برجسته است. شاید ما نام طراح را بیش از نام خانه، اگر نه بیشتر، بخواهیم، برخلاف آنچه برخی ممکن است ما را باور کنند. در مورد Mouret، او اکنون توسط برچسب Self Portrait حمایت میشود، اما با وجود آن هنوز نام او در برچسب است. بنابراین، اگر دقیقاً بازنشانی نباشد، این استراحتگاه تجسم مجدد صمیمیتی است که او میخواهد با رولان مورت ایجاد کند. که برچسب او چیزی به شما می گوید که او کیست، چه می کند، و چه چیزی می تواند بسازد.
این مجموعه به خوبی در این مورد صحبت می کند. برخی تقطیرهای تقریباً عالی از خیاطی تویدی وجود دارد که در اواخر دهه 90 لندن ما را شگفتزده کرد، زمانی که به آتلیه او در مدرسهای سابق ویکتوریایی رفتیم تا ببینیم (گاهی اوقات) قیچیاش را برای زنده کردن لباسها به کار میبرد. آن روح هنوز دست نخورده است، حالا در یک کت و شلوار تویدی مشکی که به طور ظریفی با زرق و برقی که مانند نور مهتاب می درخشد. ژاکت مختصر و شامل، با درزهای برآمده در جایی که لبه های فرسوده بود، دامن هنوز بلند و لاغر است و، بله، ظریف، اما همچنین جوان. این یک تمرین نوستالژی از Mouret نیست، بلکه یک پیشنهاد روشن بینانه است در مورد اینکه چه چیزی باعث می شود زنان او، که وسعت سنی را بدون سابقه قبلی دنبال می کنند، تیک بزنند. چه چیزی او را نیز تیک می زند.
همینطور یک کت و شلوار دیگر، به رنگ عاج، با ژاکت مربعی رنگی. و همینطور لباسهای مینیمالیستی، به رنگ عاجیتر و مشکی، همه آستینهای بلند و باریک از میان باسن، اما با تاب بریدهشده، یقه طلایی که همه چیز را به طرز فوقالعادهای دور میکند – و حتی از تنههای آن بینظیرتر میشود. پوشیده شدن با چکمه های چرم مشکی تخت مستحکم. این نوعی تصدیق ضمنی است که اغلب اوقات عملی بودن چیزی است که میخواهیم و مورد نیاز است، نه اینکه روی یک پایه قرار میگیرد.
البته، Mouret روش خود را در مورد ظاهر شبانه می شناسد که تأثیر زیادی دارد، زیرا گاهی اوقات این همان چیزی است که می خواهید و مورد نیاز است. در اینجا تعداد زیادی وجود دارد که با این قبض مطابقت دارند. فهرست کاملاً ذهنی افراد برجسته در اینجا؟ یک لباس به رنگ قرمز قرمز، باریک و بلند، دکلته آن با دو خط متقاطع مشخص شده است که به سختی کوچکترین لمسی از پوست را نشان می دهد. یکی دیگر، تی شرت مشکی مایع با یقه گرد دیامانت است که با دامن همسان پوشیده می شود، که یک قسمت چرخشی، یک قسمت چرخشی است. و در آخر، لباسی که یقههای آن تنها تزیین را ارائه میدهد، اما علیرغم صرفهجویی در خط، یک چرخش و چرخش کاملاً رولان مورت را ارائه میکند.