تازه‌تر برای Mouret، شکوفایی‌های پرزرق‌وبرقی است که در اینجا وجود دارد: تکه‌ای از زرق و برق که از یقه یک لباس مینی مشکی نمایان می‌شود – یا به عنوان پولک‌های آکوامارین کاملاً کنترل می‌شود. مانند بسیاری از مواردی که در اینجا ارائه می شود، آن درخشش آبی-سبز آبی آواز می خواند. با وجود ظرافت رنگ مشکی Mouret، این مجموعه قصیده ای از رنگ های روشن و خوش بینانه است. او گفت: “این یک درمان است، ابزاری برای سلامتی ما است – رنگ مهم است.” من یک افراطی و در عین حال یک مینیمالیست هستم. من باید زندگی را از طریق رنگ بیان کنم.”
که ما را به تجسم فعلی برچسب Mouret، در شراکت تجاری با Han Chong از Self-Portrait می رساند. در نظر گرفته شده است که با یک مشتری جدیدتر (و جوانتر) و همچنین با طرفداران وفادار Mouret ارتباط برقرار کند. با این حال، هنوز مقدار زیادی از آن ساخت و ساز متفکرانه در حال انجام است، تضادی با ظاهر شیک و (نسبتا) ساده سیلوئت ها، خواه فن پارچه ای که روی یک شانه لباس لاغر با لیموی اسیدی و یک لباس سبز زمردی باز می شود. ، یا تعصبی که از وسط لباس قرمز تا کف پوشیده شده است.
این احتمال وجود دارد که رولاند مورت بتواند آن تکنیک تا کردن امضای چشم بند خود را انجام دهد. Mouret در دستکاری پارچه کاملاً متخصص است و با چند چین ماهرانه دکلته یا خط هیپ را به طرزی عالی تغییر می دهد. خیلی چشم بند، بله، اما نه در خواب: هیچ چیز در مورد دست ساخته های Mouret وجود ندارد. حتی در حال حاضر، دو دهه و با شمارش از زمانی که Mouret برای اولین بار این کار را در لندن برای مجموعه‌های اصلاح‌شده و در عین حال خام انجام داد که به شروع پدیده دمی کوتور کمک کرد، تا کردن او مانند همیشه غریزی است. (ناگفته نماند که به طور گسترده تقلید شده است.)
«لوئیز ویلسون [the late legendary Central Saint Martins fashion tutor, a force to be reckoned with] مورت اخیراً از طریق زوم با خنده گفت: یک بار به من گفت: “تو بهترین دانش آموزی هستی که من هرگز نداشته ام.” «سؤال این است که چگونه می توانم 20 سال کار حرفه ای داشته باشم و امروز آن را تاشو انجام دهم؟ حتی با سادگی، نیاز به امضا وجود دارد.»