چیزهایی وجود دارد که همیشه می توانید روی یافتن آنها در مجموعه راکل آلگرا حساب کنید. اصلی ترین آنها چاپ هایی است که با دست خود طراح نقاشی شده است. بنابراین منطقی بود که ظاهر اولیه شامل یک پیراهن نخی برش خورده با دکمه پوپلین بود که با لکه‌ها و لکه‌های رنگ پوشیده شده بود. آلگرا در یک قرار ملاقات اخیر در نمایشگاه ترایبکا خود گفت: “نقاشان همیشه خیلی باحال به نظر می رسند، آنها با لباس هایشان می آیند و با رنگ پوشیده شده اند – می دانید، بافت های زندگی.” “این نقاش است که من سال ها با او کار کرده ام، و یک بار او وارد شد و به من اجازه داد یک پیراهن جدید بخرم تا با هم معامله کنیم – من یک پیراهن تازه به او دادم و او پیراهن نقاشی شده خود را به من داد.” آن پیراهن نقاشی شده به هنرمند دیگری رسید که سپس این نسخه را برای آلگرا بازسازی کرد. آن را با یک دامن جین با طرح استخوان شاه ماهی تا زانو که در سایه ای از قهوه ای مایل به اخر شسته شده بود، جفت شد، و در واقع همان je ne sais quoi را داشت.
اما برگردیم به نقاشی های خود آلگرا. در این فصل او تعدادی گلبرگ رز از باغ خود را به صفر رساند (در راکل آلگرا باغ همیشه ظاهر می شود). گلبرگ‌ها منفجر شدند و روی پارچه ژاکارد تونال با چاپ گل رز اضافی پراکنده شدند (چاپ روی ژاکارد چاپ شده یکی دیگر از امضاهای آلگرا است). روی یک بلوز آستین بلند با یقه نامتقارن، ژولیده و دامن روکش نامتقارن، ظرافتی جذاب داشت. در جاهای دیگر، ژاکت ها و شلوارهای باری ساخته شده از جناغ شسته شده برای یک زندگی مسافرتی به نظر می رسید، در حالی که بافتنی های فوق العاده دنج ساخته شده از آلپاکای شسته شده همان جذابیت پتوی مورد علاقه نوزادان را داشت – به جز شیاردار و برای بزرگسالان. آلگرا گفت: «این مجموعه از زندگی بیرون می‌آید، بیانی معتبر از خلاقیت که از زندگی متفکرانه ناشی می‌شود.