جیسون وو با مجموعه ای مملو از ارجاعات به روز شده به گذشته آماده استراحت بود. وو در یک راهپیمایی گفت: «احساس میکنم آنچه مردم میخواهند در حال حاضر چیزی جذابتر است.
لباسهای پیراهن بریده و پوست دوم وو هم کلاسیک و هم مدرن هستند. وو، طراحي كه عشق عميقي به تاريخ مد و همچنين فيلم دارد، ميگويد: «مادام گرس خوب هرگز از مد نميافتد». «دهه 1950 منبع الهام من از 10 سالگی و تماشای فیلم های هالیوود بوده است. اینطوری انگلیسی یاد گرفتم.» ظاهری که به طرز چشمگیری جذابیت صفحه نقره ای را به جلو می برد، لباس آبی بدون بند ایو کلاین با پف، قطار، و نوعی شبح بود که ایروینگ پن ممکن است در آن زمان عکس گرفته باشد. لباسهای توری شیرینتر و ملایمتر بودند، لباسهایی با رنگ بنفش یاسی، و لباسهایی به رنگ شنی که با نوارهایی از شبکههای جمعآوری شده تزئین شده بود که ساخت آن 100 ساعت طول کشید.
توچال در طول فصل جشن به فروشگاهها میرسد، و آمادهترین قطعات این مجموعه با مادهای تزئین شدهاند که وو نیز در ترکیب بهاری خود از آن استفاده کرده است: قلوهای که با رافیا بافته شده است، «بهطوری که کریسمس را از آن خارج کرد». با این حال، یک LBD که با حاشیه های سرگرم کننده تزئین شده باشد، قطعاً در دسته هدیه برای خود قرار می گیرد.
وو فقط برای بیرون رفتن در فرش قرمز طراحی نمی کند، همانطور که یک لباس پیراهن فوشیا و سوتین تکه تکه شده تویید و مجموعه مینی نشان می دهد. او که میدانست مردم برای چیزهای اولیه به سراغش نمیآیند، کت و شلوار دامن آبی را با کت و شلوار گلدار پوشید و یک یقهپوش توری کشدار به او تقدیم کرد.