تنها صدای کلمات “لوکس آرام” دین و دن کاتن را به هم می ریزد. چیزی بیشتر از شور و نشاط دنیای پر زرق و برق و پر زرق و برق آنها وجود ندارد، و آنها به همان ترتیب روند مداوم خیاطی را نادیده می گیرند. آنها گفتند: “وقتی آنها زیگ می کنند، ما زاگ می کنیم.” “ما راه خود را می رویم.”
پسرها و دختران تقریباً از یک زبان گنده‌آمیز استفاده می‌کردند – همان نگرش و قیافه‌ای که اجازه می‌دادند صحبت کنند. آنها حتی در یک تکان متقابل سرگرم کننده به «بتی بوپ» بازیگر کارتون، که روی تکه های دوخته شده بر روی کت های جین کامیون دار و شلوار جین، که با گرافیتی و لوگوهای کریستال های مشکی تزئین شده بود، چاپ شده بود. آنها گفتند: “این به ریشه های ما بازگشته است – داغ تر، تند تر، تند تر.” بدون عاشقانه، عشق سخت تر.
جای تعجب نیست که انتخاب‌های طنزآمیز که اکنون به وفور در سراسر طیف مد وجود دارد، در اینجا برای توسل غیرممکن بود. همچنین ترکیب های بوهمیایی فصل های اخیر غایب بودند. در یک قرار نمایشگاه، قفسه‌ها مملو از محموله‌های گشاد XXL، جین‌های بسیار شسته شده از انواع هیبرید شده (شلوار گرمکن و هودی با شلوار جین مسابقه‌ای تنگ و ژاکت‌های کامیونی)، تاپ‌های بریده‌شده سکسی و دامن‌های کوتاه با جین‌های آویزان بود. و مینی لباس‌های کرست کم‌رنگ. آنها خلاصه کردند: «همه چیز مربوط به جوجه‌های بوته‌ها است – بی‌پرده، بی‌پرده، فوق‌العاده داغ».
جوجه‌های مورد بحث به یوگا، پیلاتس یا مدیتیشن علاقه ندارند، بلکه ورزش‌های سریع و خطرناکی را ترجیح می‌دهند که سطح آدرنالین را بسیار بالاتر از استانداردهای آرامش‌بخش نگه می‌دارد: بوکس، مسابقات اتومبیل رانی، موتور کراس. درحالی‌که لباس‌های ورزشی در حال حاضر مرجع نسبتاً خفته‌ای در سرزمین مد هستند، در اینجا از میان خطوط مردانه و زنانه با شورشی از مواد مختلف از جمله لوازم سبک خیابانی، یونیفرم‌های دانشگاهی پیچ‌خورده و گلم بعد از ساعت گرده‌افشانی شد.