یک نیم دایره نارنجی در انتهای باند کریس گویری وجود داشت. اولین نگاه ظاهر شد: یک تاپ باندو مانند آبی که توسط یک دایره فلزی به یک دامن ساختارشکن که در دو لایه مونتاژ شده است وصل شده است، که رویه آن از پارچه نارنجی سنگینتری ساخته شده است، و پایین آن یک دامن چیندار بنفش بنفش است. من به این فکر کردهام که به خورشید خیره شوم و ببینم که چگونه رنگهای اطراف آن تغییر میکنند، چگونه پرندگانی که از کنار آن عبور میکنند به موجوداتی عرفانی در برابر نور تبدیل میشوند. و این یک لحظه بسیار منحصر به فرد است،” طراح در پشت صحنه گفت. گویری چند ماهی است که به دنبال غروب خورشید در سواحل Oaxaca است. بهار شامل تمام عناصر امضای او بود. ابریشمهای چیندار در لباسهای بوهمیمانند، و ردیفهایی از دکمههای پوشیدهشده با پارچه که در کنار کمربندها یا در پشت برای تکمیل لباسهای روان استفاده میشوند، در حالی که خیاطی را با زاویهای انتزاعی و سرگرمکننده بررسی میکنند.
نسخه طراح از یک نمای پانورامای ایده آل به روشی کلاسیک تفسیر شده است. پرندگانی که بر فراز آسمان پرواز میکردند بهعنوان تزیینات روی لباسهای مینی تیوپ و تاپ کرست ظاهر میشدند. یا فازهای ماه که روی یک سری لباسهای سرپوش ظاهر میشوند. در جاهای دیگر، قطعات جامد دیدگاه ایده آل طراح را پایه گذاری کردند. مانند یک لباس قهوه ای شفاف با آستین های روان، و یک لباس کوتاه A-line دهه 60.
اما گویری از قطعات پوشیدنی روز به روز، مانند تاپ نامتقارن همراه با دامن با دو شکاف، یا کت و شلوار دامن با الگوی هندسی غافل نشد. در پایان میخواهم این مجموعه به جشن زندگی تبدیل شود، آرزوی آن لحظات شاد دهه 90.» او مطمئناً شادی زندگی خود را به ارمغان آورد.