هنگامی که ماریا گرازیا چیوری در بهار آثار هنرمند اوکراینی اولسیا تروفیمنکو را دید، فهمید که می‌خواهد برای نمایش مد لباس پاییزی با او همکاری کند. طراح گفت: “من این اثر او را در Maxxi، موزه هنر معاصر در رم دیدم، که در آن او روی یک منظره نقاشی شده گلدوزی کرد.” “وقتی این قطعه را دیدم، فهمیدم که اشاره در گلدوزی از لباس محلی اوکراین است.”
مقیاس همه اینها، اکنون که مخاطبان و مشتریان بازگشته اند، به اندازه گذشته است. با این حال، از نظر چیوری، مد لباس یک تمرین صمیمی است، موضوعی که بسیار بین مشتری و صنعتگرانی است که پشت تولید لباس‌هایشان هستند. در پالت رنگ سفید و بژ کم رنگ این فصل حس ملایمت و محفوظی وجود داشت. شباهت در سیلوئت های بلند که به شکل های مختلف به صورت بلوزهای آستین بزرگ، ژاکت های کوچک و شنل ارائه شده است. اما تمام شکوه در سطوح پیچیده بود، به‌ویژه در روشی که گل‌ها، به‌ویژه گل رز دیور، در تکه‌های توری و گلدوزی‌های مهره‌دوزی سه‌بعدی عمیق‌کاری شده بودند.
پس از بحث و گفتگو، این هنرمند که در کیف زندگی می کند، استفاده از یک عنصر فولکلور اوکراینی، درخت زندگی، را به عنوان موضوعی نمادین پیشنهاد کرد. این ایده با چیوری طنین انداز شد. نه فقط به این دلیل که (احتمالاً) او می خواست از کار یک هنرمند در زمان جنگ حمایت کند و به آن توجه کند، بلکه به این دلیل که نماد درخت زندگی در بسیاری از فرهنگ ها و مذاهب وجود دارد. چیوری در پشت صحنه در حالی که نمایش در حال اجرا به باند فرودگاه بود، در چادری که در باغ موزه رودن برپا شده بود، گفت: «این در مورد دایره زندگی صحبت می کند. و ما باید همیشه به یاد داشته باشیم. به نوعی ما نیاز به بازنگری در حال حاضر داریم تا به سمت آینده حرکت کنیم.»
کل مجموعه بی سر و صدا عاشقانه، کمتر سفت و سخت احساس می شد. چیوری همچنین گلهای دیور – عشق او به گل رز – را دوباره تجسم کرده بود و همچنین به نحوی آن را به گلدوزی های لباس محلی که پایه و اساس این مجموعه شد ربط داد. احترام به کارکنان آتلیه موضوع گفتگوی این هفته بوده است، اما برای چیوری این موضوع فراتر از اهمیت حقوق گرفتن افراد خوب است، “زیرا” به قول او، “ما مسئولیت ایجاد پل هایی با صنعت و این گفتگو را داریم. ”
منبع
بخشی از داستان پایه کریستین دیور که در حال حاضر بسیار مرتبط با چیوری است، این واقعیت است که او خانه مد خود را درست پس از جنگ جهانی دوم راه اندازی کرد. هیجان لباس های او نه تنها زیبایی و خوش بینی را برای مشتریان به ارمغان آورد، بلکه باعث تجدید معیشت برای کارگران فرانسوی در سراسر زنجیره تامین شد. این نکته ای است که خانه دیور در طول همه گیری به آن فشار می آورد. آیا قرار بود به دلیل همه گیری همه گیر، نمایش را متوقف کنند یا کمتر نشان دهند؟ نه آنها نبودند. افراد بسیار زیادی – افراد ماهر و افراد آزاد – در تولید مجموعه ها و نمایش ها دخیل هستند که نمی توان آن را رها کرد.
در هر صورت، این کمتر از یک مجموعه کلاسیک «دیور» از چویری بود – حداقل تا زمانی که از نزدیک نگاه کردید. سپس متوجه شدید که کرست دیور به سادگی به لباس‌های تقریباً شبیه dirndl تبدیل شده است، و تکرارهای فصلی کت بار در واقع کاملاً از دود کردن با دست چین‌دار شگفت‌انگیز ساخته شده‌اند. «برخی از کارها چندان قابل مشاهده نیستند. چیوری گفت: جز برای مشتری نامرئی است.