در مورد مجموعه‌های باند من، تقریباً دیگر برای مردان و زنان طراحی نمی‌کنم. بیشتر این است که من فقط لباس هایی طراحی می کنم که می توانند برای یک مرد یا یک زن بپوشند. من فکر می کنم در زمانی زندگی می کنیم که برای مشتری ما بسیار جالب است.» تام براون گفت تام براون گفت‌وگوی خود را درباره مجموعه لباس‌های مردانه 24 توچال که به وضوح بازتاب لباس‌های زنانه او در همان فصل بود که هفته گذشته منتشر شد، گفت. البته وی افزود: از نظر تناسب بین این دو دسته جنسیتی تفاوت هایی وجود دارد. اما تمام توسعه پارچه با هم انجام شد. و بخش بزرگی از لباس‌های موجود در هر مجموعه دوقلو هستند، البته با تغییرات جزئی اینجا و آنجا.
Tweed، آن کالیدوسکوپ بافته شده، وسیله‌ای عالی برای فلسفه براون است و در اینجا در Look 2 به یک ترکیب شگفت‌انگیز ترکیبی از موی اسب، غلات، پارچه‌های کت و شلوار، برچسب خانه و سایر تویدهای فرعی تبدیل شد. در جاهای دیگر توید به الگوهای انتزاعی منظره بر روی کت و شلوار بریده شد یا در پانل های روی کت های چند دامن و لباس های بیرونی استفاده شد.
ارزیابی کیفیت در لباس چالش برانگیز است، بنابراین برای به نمایش گذاشتن آن – و درج پیامی جداگانه از وارونگی و اختراع مجدد – گاهی اوقات براون عناصر داخلی خیاطی خود را به بیرون منتقل می کرد. نگاه 28 با استفاده از نخ شمش طلا برای حک کردن خطوط ساختمانی در خارج از کت کلاسیک کلاسیک قایقرانی با دکمه های طلایی، سنت رزمی دریایی را تقویت کرد. در بالای یک دامن چین دار برش خورده و ژاکت کش باف پشمی دکمه دار قرار داده شده بود که هر دو با خطوط راه راه قرمز، سفید، آبی و چکمه های نو اردک مشخص براون لبه داشتند، ظاهر به طور همزمان به طور نامتعارفی نامتعارف و هماهنگ بود.
مثل همیشه، براون از سنگ‌های محک لباس مردانه قرن نوزدهم بازدید کرد – برنامه سفر این بار شامل ژاکت‌های دانشگاهی، جامپرهای کریکت و نوارهای خطی بود – اما در هر ایستگاه یک پیچ و تاب رضایت‌بخش ایجاد می‌کرد. آشکارتر هرج و مرج، کت شفاف دوخت شعاعی نهایی بود که بند براون در زیر آن کمین کرده بود. او گفت: “ما بند های زیادی را فروخته ایم.” کاپوت‌های لیتل بو پیپ و کیسه‌های گوسفند شناور به فصل پس از هکتور اشاره می‌کردند.
براون گفت که غریزه باند فرودگاه که اکنون به قبل گسترش یافته است، برای اولین بار در مجموعه لباس مردانه بهار 2018 با عنوان چرا که نه؟ در آن نمایش، مردانی با دامن های مدادی کاملا تیز در پارچه های طناب دار به نمایش درآمدند و از توجه براون به این موضوع سرچشمه می گرفت که چگونه همه ما در دوران نوزادی به طور موثر لباس های یکسان می پوشیم. تنها زمانی که ما «توسعه می‌یابیم» است که جنسیت‌ها با مرزهای کد لباس تقسیم می‌شوند. بی‌توجهی به این تقسیم‌بندی‌ها به براون اجازه داده است تا فضای بیشتری را برای تمرکز بر سایر عناصر لباس‌سازی متمرکز کند، و همانطور که او برای اولین نمایش مد لباس خود در ماه آینده آماده می‌شود، مهم‌ترین آن‌ها به کیفیت تبدیل شده است. او گفت: “من چیزی را در مقابل مردم قرار می دهم که به زیبایی هر چه تمامتر ساخته شده است.”