مجموعه لباس مردانه لویی ویتون بهار 2025

از سیاه، قهوه ای تیره، قهوه ای، قهوه ای روشن، بژ، کمی خاکستری... و بژ روشن و در نهایت به سفید... این ادای احترام به انسان ها بود.» فارل ویلیامز پس از نمایش پرفروش لباس های مردانه لویی ویتون که کلیدوسکوپ پیچیده ای از خروجی طراحی خانه را در یک روایت گسترده تر رمزگذاری می کند، گفت که هیچ کدی برای رمزگشایی نیاز ندارد.

ویلیامز در پیش نمایشی گفت که نزدیک شدن به المپیک 2024 پاریس ("زمانی که جهان تماشا خواهد کرد") بود که برای اولین بار از شکل این نمایش الهام گرفت. با این حال، این یک رویداد قریب الوقوع دیگر، انتخابات زودهنگام فرانسه بود که به ارائه امشب شور خاصی بخشید. چک آبی، سبز و مشکی که در حدود 70 نگاه بسیار برجسته بود، بر اساس الگوی مورد استفاده در چمدان ایجاد شده برای Air Afrique، شرکت هواپیمایی سراسر قاره ای که از دهه 1960 تا سال 2002 فعالیت می کرد، بود. این نام اخیراً به عنوان یک وسیله ای برای بحث و طراحی دیاسپوریک در اینجا در پایتخت فرانسه توسط گروهی از خلاقان از جمله Lamine Diaoune، Djiby Kebe، Jeremy Konko، و Ahmadou-Bamba Thiam، که همگی در کنار ویلیامز روی این مجموعه کار کردند. او گفت: «همه آنها به وطن ما، وطن گونه ها احترام دارند. طرز فکر آنها در مورد چیزها بسیار زیبا است... و می دانید، همه رنگ ها از سیاهی می آیند.

از ظاهر 1 تا ظاهر 66، رنگ مجموعه و رنگ پوست مردانی که آن را پوشیده بودند، همانطور که ویلیامز در نقل قول ابتدایی بیان کرد، به طور گسترده پیشرفت کرد. سپس، از نگاه 67 تا پایان، آن تکامل خطی به طور مجاورت آمیخته، ترکیبی و متنوع تر تغییر کرد: چند فرهنگی. این الگو در لباس هایی که به عبارات اپیزودیک استتار ویلیامز باز می گشتند، که در اینجا شامل نمایش های پیکسلی از پوست مار پیتون یا نقشه جهان با آفریقا در مرکز آن بود، منعکس شد. نسخه ای از دمیر خانه وجود داشت که چک های قهوه ای کم رنگ تر آن روی چرم چاپ شده بود یا روی ژاکارد با دانه های رنگی رنگی پوشانده شده بود. دو ظاهر چرمی پانل توپ فوتبال به بازی جهانی اشاره دارد.

ما در محوطه خانه یونسکو زیر آسمانی پر از ابرهای کم ارتفاع و متحرک بودیم که تهدید می کرد اما هرگز باران نمی بارید. وزش تند باد، پرچم های جهان را که در پشت کره زمین 15 متری یونسکو برافراشته اند، نگران کرد. به طور کلی، این مجموعه بین دو پارادایم شخصیت تقسیم شده است، دیپلمات و دانشجو. این به عنوان وسیله نقلیه به ویلیامز و تیم مردان LV اجازه داد تا زیر ژانرهای مختلفی از لباس مردانه را بررسی کنند، که در آن لایه های متعددی از جزئیات دقیق ساخته شده بود. با این حال، اینها اغلب خودشان در نگاه اول هم به دلیل مقیاس محض این نمایش و هم به دلیل غریزه استتار نیمه مبهم بودند. همانطور که ویلیامز گفت: "هدف در اینجا این است که آنقدر بلند نباشیم، بلکه در جزئیات بسیار عمدی باشیم. ما در فرهنگی زندگی می کنیم که بزرگ نمایی و کوچک نمایی می کند. بنابراین می خواستم اینطور باشد که وقتی روی بخیه زوم می کنید و پارچه شبیه هر چیزی باشد که قبلاً دیده اید یا احساس کرده اید. و وقتی بزرگنمایی می کنید، می فهمید که ما دنیا را دوست داریم.»