اگر خدایان آب و هوا در آخرین نمایش او در تابستان در کنار شینیا کوزوکا بودند، امشب به نظر می رسید که آنها خواستار بازپرداخت هستند. احتمالاً در بدبختترین غروب بارانی سال تاکنون، طراح نمایش پاییزی خود را در استخر روباز (آبآلود، اما همچنان بسیار مرطوب) هتل پرینس توکیو برگزار کرد.
به محض ورود، ما را به داخل ساختمان کافه تریا مجاور بردند تا از سیل فرار کنیم، زیرا کارکنان پانچوهای بارانی پلاستیکی نیمه شفاف را در اختیار ما قرار دادند. سپس به بیرون ریختیم تا در اطراف لبه استخر قرار بگیریم. صدها نفر از ما در آنجا نشسته بودیم و مانند ارواح مرطوب می لرزیدیم و در نور آبی استخر غوطه ور شده بودیم در حالی که برج توکیو به رنگ قرمز در آسمان شب بالا می درخشید. کاملا صحنه بود
وقتی مدلهای کوزوکا بالاخره بیرون آمدند و در اطراف استخر خالی چرخیدند، آب و هوای نامناسب تقریباً به نظر میرسید که طراحی شده بود، بالههای غواصی مدلها به آرامی زیر باران میپاشیدند.
این استخر به این دلیل به وجود آمد که کوزوکا پس از آخرین نمایش خود شنا را به عنوان راهی برای خوش اندام شدن در نظر گرفته بود و گفت که بسیاری از ایده های خود را برای مجموعه این فصل در حالی که در آب بود مطرح کرد. ژاکتهایی با چاپ خز ترومپ لوئیل، نایلونی دوخته شده به شکل بافتنی کابلی، و برداشت جشن خود کوزوکا از Fair Isle، که در میان ژاکتهای بزرگ، هودیهای دنج، و کتهای مانتو مانند ظاهر میشد، وجود داشت. سپس ژاکت های پوشیده از نشان، لباس های پولک دار، کت و شلوارهای نواری، و یک پانچو ژولیده که مانند پارچه آب موج می زد، آمد.
به طور کلی یک حس خلاقیت اصلی در آنچه کوزوکا به ارمغان می آورد وجود دارد – لباس های او واقعاً شبیه لباس های دیگران نیست. اما آنقدر در اطراف شناور بود که گهگاه احساس می شد توسعه نیافته است. کوزوکا ایده های زیادی دارد، اما نیاز به ویرایش بیشتری دارد.
با این حال، چیزهای زیادی برای لذت بردن وجود داشت، و باران نتوانست روح کوزوکا را تضعیف کند. طراح با الهام گرفتن از این مجموعه، نام این مجموعه را جشن زمستانی خود گذاشته بود. و با وجود اینکه سرد و خیس به خانه رفتیم، در نهایت با احساس سیری به خانه رفتیم.