نقوش دیگر شامل گلدوزی‌هایی روی زیپ یقه‌ی مخملی و چاپی شبیه فرش با رنگ‌های صورتی و آبی در شکل ژاکت مورد علاقه، همراه با «شلوار چرمی» بود. طراح به جای اینکه هر بار انقلاب کند، ترجیح می دهد خویشتن داری کند، به میراث خود پایبند باشد و واژگان خود را در زمینه های مختلف بیاورد.
مارانت گفت: لذت خرید یک لباس جدید باید منطقی باشد. قرار است این چیزها برای مدت طولانی در کمد بمانند، بنابراین باید درست انجام شوند.»
طراح در حین بازدید از نمایشگاه گفت: “این یک زنانگی است که کمی پسرانه و نسبتا مینیمال و محتاطانه حسی است.” مارانت به همراه ستوان اولش، کیم بککر، گفت که او تلاش کرده است تا سیلوئت‌ها را ساده و دقیق نگه دارد و بر مواد و رنگ‌های تصفیه شده تمرکز کند، «بنابراین می‌توانید یک لباس، یا شلوار و یک ژاکت را بپوشید و کارتان تمام است».
دهه 90 این روزها دوباره به قوت خود بازگشته است، که فرصت کافی را برای ایزابل مارانت فراهم می کند تا به برخی از امضاهای مورد علاقه خود بپردازد. برای قبل از پاییز، او کمی شیطنت آمیز به آنها داد، اما این ترکیبی است که او را به نماد پاریسی تبدیل می کند: محموله های جین شسته شده با توری یک بازی معمولی مارانی است.