صحبت های زیادی در این فصل و فصل گذشته در مورد بازگشت به “لباس واقعی” صورت گرفته است. اما این به چه معناست، وقتی می‌بینیم که هر نام تجاری به طور متفاوتی آن را در جهان تعریف می‌کند؟ برای کلر مک‌کینی و سوفی آندس-گاسکون از SC103 که شامل رهایی از رویایی مجموعه بهاری رنگارنگ و درخشانشان می‌شد تا بتوانند به سمت چیزی حرکت کنند که احساس می‌کند «پاک، قوی و یکپارچه است… ما می‌خواستیم این ایده را منعکس کنیم. آند-گاسکون توضیح داد که در حال پایین آمدن و حفظ کردن است. ظاهر اول یک کت چرمی تک رنگ با حاشیه های برش دستی است که از مواد باقی مانده ساخته شده است. پالت خوش خلق و استفاده طراحان از مسدود کردن رنگ، به جای چاپ و تزیینات، باعث می شود که این احساس نسبتاً شبیه به یک پیشنهاد کاهش یافته باشد.
ما واقعاً برای بازگشت به واقعیت جذابیت داشتیم و احساس می‌کردیم که داریم چیزی را می‌گیریم که ریشه در افراد واقعی دارد که کارهایی را انجام می‌دهند که می‌دانند چگونه انجام دهند، که ما را به کار با عکاسی که به شیوه عکاسی خبری کار می‌کند، اشلی مارکل، سوق داد. مک کینی توضیح داد. SC103 با اضافه کردن یک طراح رقص و رقصندگان به تیم، یک اجرای آزاد را روی صحنه برد، چیزی که به جای اینکه با جوهر تنظیم شود، ترسیم شده و انعطاف پذیر بود و فضایی را برای خودانگیختگی فراهم می کرد. آندرس-گاسکون گفت: “تصویربرداری “در حالی که ما مشغول کار بودیم باز شد و کم و بیش شیوه کار من و کلر را منعکس می کرد.”
از آنجایی که این دو با اشیای قدیمی، قدیمی و یافت شده کار می کنند، خروجی آنها از مواد به جای یک تابلوی خلقی تکامل می یابد. آنها طراحان عملی هستند که رد پایی از هنر خود را در لباس ها به جا می گذارند، لباس هایی که اغلب دارای کیفیتی خانگی هستند. برای پاییز، بافتنی‌ها به گونه‌ای در یک ژاکت به هم متصل می‌شوند که به‌نظر نمی‌آیند کارآمد باشند. نوار راه‌آهن محبوب مک‌کینی به شکلی بریده شده است که شبیه یک پیراهن رو به عقب است، اما کراواتی دارد که می‌توان آن را به روش‌های مختلف پوشید. این یک جور هوای بایرونیک دارد و به درستی آن را تاپ غزل می نامند.
زیباترین ظاهر آن در یک چهارخانه کوچک بود، به نظر می‌رسید که چک‌های منظم آن به نحوی طرح‌واره را به‌خوبی نشان می‌داد. dressiest یک روپوش کمری است که از ابریشم نیمه شفاف شسته شده تا روی شلوار ساخته شده است. جذاب‌ترین لباس جیر وصله‌دار است که مک‌کینی آن را «دارت‌های الماسی که از داخل به بیرون باز می‌شوند» توصیف می‌کند. چشمگیر. یک تاپ و لباس آستین راگلان با زیپ های مورب که از شانه تا یقه کشیده شده اند، کمی اسپرت را به ترکیب اضافه کرده است که مارکل آن را به زیبایی به تصویر کشیده است.
به نظر می رسد رقصنده ها از دوربین غافل هستند زیرا حرکات خود را در آینه مشاهده می کنند یا با یکدیگر تعامل دارند. این فصل اشتیاق زیادی برای ارتباط نشان داده است و می توان آن را در تصاویری از افراد در حال حرکت با هم پیدا کرد. فیزیکی بودن آنها مهم است، همانطور که همیشه در طرح های SC103 وجود دارد. هیچ ارجاع آشکار دهه 80 در این مجموعه وجود ندارد، با این حال به نوعی لمس Flashdance در مورد همه آن وجود دارد.