لوی پالمر و متیو هاردینگ برای مفهومسازی مجموعههایشان در فصلهای اخیر بر دروننگری تکیه کردند. با این حال، برای پاییز، آنها تمرکز خود را به بیرون معطوف کردند و به دنبال کامل بودن و جوهر تحقق «دایره کامل» در تجربه انسانی بودند، در حالی که زیبایی ناقصی را جشن گرفتند و از تجربیات تکه تکه شده زندگی لذت بردند. هاردینگ در یک پیش نمایش گفت: “گاهی اوقات، به ویژه در مد، همه به طور همزمان سه قدم جلوتر و دو قدم عقب تر کار می کنند، و حضور در آن دشوار است.” ما میخواستیم این ایده را بسط دهیم، میل به لذت بردن از هر لحظه، و قدردانی از دایره زندگی بدون هیچ چشمداشتی.»
در این مجموعه، هر یک از مجزاها، کیفیتی معماری را بیان میکرد که یادآور آثار هنری یکپارچه معاصر است. پس از کاوش در بهار گذشته در مورد flounce فراوان، طراحان رویکرد مجسمه سازی خود را ادامه دادند و بر دایره به عنوان یک موتیف تکرار شونده در سراسر تمرکز کردند. یک لباس کوچک قرمز مایل به قرمز، ساخته شده از ساتن، آستینهای دراماتیکی را به نمایش میگذارد که شبح را به یک نقطه قرمز برجسته تبدیل میکند. پیراهنها، نشانهی ماندگار پالمر هاردینگ، با این آستینها بازسازی شدند و حس کاملی شبیه به یک دایره کامل ایجاد کردند. در جاهای دیگر، یک ژاکت بمبافکن ساختار یافته، ساخته شده از تافته پرشده، همان شبح را به کار میگیرد که به عنوان یک لباس بیرونی برجسته تفسیر میشود.
برای تضاد با لحظات دایره کامل، شبحهای دایرهای انتزاعی در قطعات دیگر وجود داشت تا چرخههای پیچیدهتر زندگی را نشان دهد. به عنوان مثال، تاپهای دکمهدار دارای رگههای بلند از آستین تا خط یقه بودند و دامنهای میانی A-line دارای پانلهای رنگبندی شده در سراسر خط کمر بودند. طراحان با گسترش به قلمرو لباسهای شب، پارچه تافته فوقالعاده ظریفی را معرفی کردند که با منگولههای قلوهدار تزئین شده بود که در حرکت میدرخشیدند. این متریال نفیس در یک لباس مجلسی تا سطح زمین و همچنین در یک دامن چین دار و یک تاپ پشتی حجیم به نمایش گذاشته شد.