“Sue Me” چالشی بود که در تانک look 17 وجود داشت. بعد از این نمایش The Yankees، NBA، Marlboro، و MoMA ممکن است احساس کنند که حق دارند Mowalola Ogunlesi را در این زمینه به کار بگیرند. اما آنها نباید. دستفروشی شوخآمیز آنها به دست اوگونلسی، تصاحب IP از لحاظ خلاقانه معتبر (اگر از نظر قانونی مشکوک باشد) بود که در خدمت مجموعهای با مضمون نیویورک بود که پر از تنشها و نیازهای نسلی خاص، اما همچنین به طور گسترده ابدی بود.
طراح در پشت صحنه دلیل خود را توضیح داد: «این در مورد فروپاشی جامعه است. چیزی که من تصور می کنم مردم در آخر زمان می پوشند.» او بر این باور بود که محرک فروپاشی ممکن است توسط غشایی که اکنون همه ما را به هم متصل می کند جرقه بزند: «به معنای واقعی کلمه در آخرین مبارزه بین زندگی و فناوری هستیم. و من احساس میکنم که بسیاری از شرکتها در حال به دست آوردن قدرت عظیم بر روی بسیاری از چیزها هستند.» این درست است، اما همیشه اینطور بوده است، فقط از طریق سیستم عامل های مختلف. با این حال، این آخرین ما نقطه شروع، هرچند بدون قارچ، باعث ایجاد یک دیستوپی مد بسیار سرگرم کننده شد.
برندی که در دوران جوانی ساخته شده است و ریاکاری بزرگترها را مورد انتقاد قرار می دهد – که البته در اینجا با خیاطی تجسم یافته است – و از آزادی بیان در مقاومت در برابر سیستم ها دفاع می کند، همیشه جذابیت دارد. مووالولا مانند فصل تازه ای از یک داستان قدیمی به نظر می رسد که باید در همان چشم انداز دیجیتالی که او هوشمندانه خود را به عنوان یک پرسشگر در مقابل آن قرار می دهد، به خوبی خوانده شود.
مووالولا یک مارک بسیار خواستنی است: زوم با مزایا، شلوار جین و دامن که به طرز مبتکرانه ای ساخته شده است. شورت، شلوار و دامن فاق بلند؛ لباس Insert Disc Here (چه آنالوگ!). و مجموعه پایانی سالن رقص متناسب با همه به آن اشاره کرد، همانطور که ماسک ها نیز به آن اشاره کردند. اوگونلسی درباره اینها گفت: «این در مورد جنبه ای از زندگی است که به نوعی در تاریکی قرار می گیرد، که خواسته های واقعی ما است. بسیاری از مردم آنها را جشن نمی گیرند. شما سیاستمدارانی دارید که کارهایی انجام میدهند، و وقتی ظاهر میشود، طوری رفتار میکنند که انگار آنها نبودند.»