ایزابل مارانت در یک پیش نمایش اخیر از مجموعه پاییز 2024 خود گفت: «ما تجملات آرام انجام نمی دهیم. “ما تجملات بی‌صدا انجام می‌دهیم.” با آن، مارانت یکی از خنده های باشکوه و گلوی خود را به ارمغان آورد. و میدونی چیه، راست میگه هرگز جایی در Marantverse برای یک ژاکت ترمه شتری ناشناس وجود نداشته است، آنقدر مؤدب و همیشه مراقب آداب آن است، هرگز نمی‌خواهد توهین کند – خسته‌کننده – یا یک سرمایه‌گذاری کاملاً ساده/بسیار ساده/سرمایه‌گذاری که روی آن سیاه نوشته شده باشد. کت لباس مجلسی که شبیه روپوش مادر برتر است. گفتنی است، در پایان روز، مقداری تلاقی بین بی‌صدا و بی‌صدا وجود دارد، به‌ویژه این ایده که هر چیزی را که می‌خرید، باید باقی بماند و ماندگار باشد، زیرا دوست دارید آن را بپوشید – و می‌خواهید مردم بدانند که شما دوست دارید. پوشیدن آن
که ما را به کلکسیون پاییزی عالی Marant بازمی گرداند، که همانطور که او مدتی است انجام داده است، یکی دیگر از طراحی های مشترک او با کارگردان هنری کیم بکر بود. Marant و Bekker ساختگی های خود را شاید بیشتر از گذشته پیش بردند. مارانت گفت: “چرم زیادی وجود دارد، اما در عین حال، با وجود اینکه کاملاً لوکس است، بسیار آسان و پوشیدنی است.” ژاکت‌های بلوزون جادار و جادار دهه 1980 به رنگ‌های چرمی یا چرمی، زیتونی، شکلاتی یا مشکی وجود داشت، و از آنجایی که هرگز نمی‌توانید چیز خوبی داشته باشید، اغلب با دامن‌های کوتاه چرمی یا شلوارهای کوتاه و بلند کردن ساق پا می‌پوشیدند. .
و سپس، از آنجایی که شما واقعاً، واقعاً هرگز چیز خوبی نمی توانید داشته باشید، از جیر و چرم برای چکمه های خراشیده استفاده کردند که روی پاشنه های ریز قرار داشتند، که برخی از آنها با جواهرات تزئین شده بودند (می توانید آن را به دلخواه اضافه یا کم کنید. ) یا کیسه های جیر معمولی و بدون دردسر که دارای حاشیه هستند. آن چکمه ها و کیف ها کمی حال و هوای گاوچو داشتند. در واقع، بسیاری از این مجموعه انجام دادند: با دامن‌های ساراپی حاشیه‌دار کوتاه؛ کت های پرتاب پتو; روسری های جیر به دور گردن زخم می شوند. و – شاید بهتر از همه – با یک شلوار قاتل منگوله‌دار مشکی که با میخ‌های نقره‌ای پرچ شده بود و زیر سنگر مشکی شانه‌های بالا انداخته پوشیده شده بود. در این ترکیب لایه‌ای غنی، ژاکت‌های بافتنی کابلی درشت، شلوار جین راک اند رول پلنگی، لباس‌های سرپوشیده و ژاکت‌های معمولی، دسته‌ای از النگوها، و ترکیبی فوق‌العاده از یک پیراهن مته‌دار نخی به رنگ بژ، عالی با تناسبات بی‌نقص آن قرار گرفتند. یک جفت شلوار نخی به همان اندازه که هوا خورده است نیز با حالتی سست تر بریده شده و درزهای فرسوده به صورت زیگ زاگ در سراسر آنها به هم می ریزد.
اگر همه اینها به نظر می‌رسد که واقعاً Marantverse را تعریف می‌کند، درست است، آن را در یکی آورده‌ایم: کار دیگری که او و Bekker انجام دادند این بود که ما می‌خواستیم به ریشه‌های برند برگردیم. حرکت عاقلانه این چیز دیگر است: اگر می‌خواهید چیزی را بخرید که انتظار ماندگاری داشته باشد، لباسی می‌خواهید که امضای طراح در آن نقش بسته باشد. با این خطر که دیوانه به نظر برسد، این ممکن است مرانت-مارانت ترین مجموعه ای باشد که او در این چند وقت انجام داده است، به ویژه، همانطور که بکر اشاره کرد، “مهم بود که ما نیز بیانیه ای در مورد توانمندسازی زنان دادیم.” و کار کرد. زیرا، در زمانی که ما (به درستی) از کمبود طراحان زن در این کسب و کار گلایه می‌کنیم، گوش دادن به کسانی که تصور واضحی از شخصیت خود دارند و صدایی بی‌صدا دارند، بسیار حیاتی‌تر از همیشه به نظر می‌رسد. به ما بگو.