اوه که در سال 2002 در The Smell، محل برگزاری DIY در مرکز شهر لس آنجلس، یک نوجوان خوددار باشید که با شطرنجی ایمو emo، خط چشم، و سوراخ کردن پل. Rio Uribe از Gypsy Sport می تواند شما را به آنجا برساند. ساختمان قدیمی موسیقی آمیب، یک نقطه دسترسی سابق به فرهنگ برای بسیاری از نوجوانان آنجلنو، مکان مناسبی بود. دیوارها از لوگوی Gypsy Sport و یک فید زنده جویانه بی‌نهایت از ما، تماشاگران، تپش می‌زدند. بزرگ‌ترهایی که فقط می‌توانستند پارگی یک جوان پانک را به‌خوبی به یاد بیاورند، با شروع نمایش، پوزخندی زدند و گوت‌های جندرکوئر و بچه‌های چهارخانه‌پوش با کفش‌های پاشنه‌دار آن را پایین انداختند.
سال گذشته یک عروس و داماد واقعی، ظاهری کاملا صورتی جیپسی اسپورت سفارش دادند. بنابراین اوریبه در این فصل به طور رسمی لباس عروس را به باند خود آورد. عروس پونکت نمایش را بست، با لب‌های سیاه و نگاهی بسته و تقریباً بی‌اعتماد، با چادر و لباس مجلسی با آرم پولکی، دامن پفی کاملی که در امتداد بند بسته شده بود.
اوریبه در سپتامبر آینده بیا، چه کسی می داند؟ او ممکن است به نیویورک بازگردد. او در هر هفته مد خوش می گذراند، اما وجود او در اینجا در لس آنجلس، به خاطر استفاده از خاطرات نوجوانان ما یک چیز بسیار قوی است.
منبع
اوریبه باشگاه هایی را به یاد آورد که چشمانش را به مد و هویت باز کردند. او گفت: «مکانی بود به نام آرنا، جایی که همه ما در نوجوانی به آنجا می رفتیم، زیرا… در 15 یا 16 سالگی می توانستید مخفیانه وارد شوید… این اولین باری بود که یک درگ کوئین را در زندگی واقعی دیدم… اولین باری بود که دیدم. دو دختر در حال جدا شدن تمام این لحظات بزرگ تغییر دهنده زندگی در آرنا برای من اتفاق افتاد.” آرنا اکنون رفته است. مکان‌هایی مانند The Smell به سختی در پس از همه‌گیری معلق مانده‌اند. این صحنه های ناپدید شدن آلت و فضاهای امن عجیب و غریب در لس آنجلس همان چیزی است که اوریبه می خواهد زنده نگه دارد.
ریو اوریبه، در دومین نمایش خود در زمین خانگی خود در لس آنجلس، هنوز در حال استخراج ثروت بی پایانی است که میراث چیکانو خودش نشان می دهد. مجموعه های او قبلاً مستقل بودند. او پس از نمایش گفت که هر کدام «مجموعه جدیدی از ایده‌ها و آزمایش‌ها» بودند که با نشاط و خوشحالی بودند. اما در طول همه‌گیری و دو مجموعه آخرش، او احساس کرد که می‌تواند روی یک موضوع با عبارات بی‌نهایت متنوع تمرکز کند.
کت و شلوار zoot Pachuco به رنگ قرمز مات و سرد، و همچنین به شکل چاقوی جدا شده، برش خورده و مینی دامن ظاهر شد. سپس شورت باری و کمربندهای میخ دار با انرژی پسرانه BMX آمد. لباس‌های مشبک ورزشی روی بدنه‌های مختلفی بسته شده بودند. مدل‌ها گل میخ‌هایی را روی بینی‌شان و چکمه‌های پلتفرم گوت با سگک‌های زیلیونی پوشیده بودند. پرینت چارلی براون دو رنگ کلاسیک Chicano کاملاً با پولک‌هایی که یک الاغ را در آغوش گرفته‌اند، ساخته شده است. اوریبه گفت: «هرچه بیشتر جامعه خود را کشف کنم، بیشتر متوجه می‌شوم که ما کارهای گوتیک انجام می‌دهیم. ما ایمو را دوست داریم. ما راک و اسپانیایی را دوست داریم. ما دیسکو را دوست داریم. بنابراین من واقعاً می خواستم هر گونه کلیشه ای از Chicanos را که ممکن است داشته باشید، بشکنم.”
اگرچه انرژی جوانی هر نگاه را حمل می کرد، اما این قطعات از چشمی که مدت ها رشد کرده بود متولد شدند. یک جفت شلوار چین دار کرمی بسیار بالغ، یک پانسمان کامل از یک تاپ چهارخانه با آستین های پاره شده پایین آمد. ژاکت‌های ساتن با روکش دامن‌های چهارخانه و میدی، لباس‌های بچه‌های ایمو را می‌گرفتند و آن‌قدر آن‌ها را جلا می‌دادند که فراتر از سال‌های نوجوانی در چرخش باقی بمانند.
نمایش با چیزی آغاز شد که او آن را «شخصیت بسیار شیکانو» می‌نامید: مدلی با سر کوتاه، بزی و تات‌های صورت با شلوارک و ژاکت سفید سایز بزرگ با چاپ لوگوی Gypsy Sport از روی باند گام برداشت. اما سپس جعبه باز شد و تعریف Chicanismo بارها و بارها از هم جدا شد.