دو مجموعه لباس آماده فندی در سال 1999 را می توان از نظر رویکرد به عنوان فصل خواند. زیبایی شناسی آنها – مینیمالیسم آفتابی برای بهار، و دوز خوبی از شکوه هیپی برای پاییز – متفاوت است، اما در هر دو نمایش، کارل لاگرفلد مشغول نوعی کاهش بود، مثلاً خزهای بدون خط را نشان می داد.
کارن السون در دامن فندی. عکس توسط آرتور الگورت، ووگ، اکتبر 1999
عکس توسط آرتور الگورت، ووگ، اکتبر 1999
“لوکس Featherlight” چگونه است ووگ ماکسی تکه تکه‌ای که استیون مایزل در مجله Maggie Rizer برای شماره ژوئیه 1999 عکس گرفته بود را توصیف کرد. (استلا تنانت آن را روی باند فرودگاه پوشید.) سیلوا ونتورینی فندی در آن زمان به مجله گفت: «این بازگشتی به سنت فندی است. “خز: اما با یک حس بسیار مدرن.”
یادداشت سردبیر: پیش از افتتاحیه «کارل لاگرفلد: خط زیبایی» در مؤسسه لباس، ما استعداد او را با افزودن پنج نمایش آرشیوی دیجیتالی شده جدید به آرشیو Vogue Runway تجلیل می کنیم. این یکی برای فندی در مارس 1999 در میلان نمایش داده شد.
به نظر می‌رسید تنانت با پوستی کاملاً صاف و شبیه شلوار جین خودش، حال و هوای ضعیفی را که لاگرفلد و ونتورینی فندی دنبال می‌کردند، به تصویر می‌کشید. او یک شماره خیره‌کننده دیگر با شلوار پشمی نمدی با خط خز پوشیده بود. لاگرفلد یک بار دیگر با دوگانگی بازی کرد، دست بافت‌های خانگی را با پولک‌های پولکی به زیبایی نشان داد و لحاف‌های ساده را روی پوست‌های مجلل به کار برد. ونتورینی فندی نیز از همین روش پیروی کرد و کیف‌های بافتنی آران و موارد دیگر را با تزئینات برگ نمدی نشان داد. کفش‌های بند تی با آرم دوبل F طراحی لاگرفلد فندی، که مخفف «خز سرگرم‌کننده» است، مهره‌هایی داشتند.
