من از زمانی که Vogue Runway شروع به پست کردن مجموعههایش تقریباً پنج سال پیش کرد، کار پتار پتروف را تحسین میکردم. بی زینت، سادگی سیلوئت های او – اما وقتی هفته گذشته با زوم تماس گرفتم تا درباره این مجموعه صحبت کنم، متوجه شدم که نه تنها همدیگر را ندیده بودیم، حتی نمی دانستم او چه شکلی است. در این برهه از مد، زمانی که برندسازی شخصی به همه چیز تبدیل شده است، زمانی که می توان احساس کرد که با رسانه های اجتماعی زندگی می کنیم و می میریم، این یک تجربه نادر بود و یادآوری خوبی بود که کار واقعی یک طراح است. در استودیو است، نه در فیدهای آنها. این که بتوانید بدون افراد مشهور یا اینفلوئنسرها یا نمایش های مد کسب و کار بسازید.
این دقیقاً همان کاری است که پتروف بی سر و صدا و به طور پیوسته در طول همه گیری از پایگاه خانگی خود در وین انجام می داد. او در آن زوم گفت: «مد ما بسیار به گفتگو است. ما بسیار احساسی کار می کنیم. همیشه در مورد تکامل کار و زن در ذهن ماست.»
برای پاییز، تکامل به شکل تقریباً معماری شانهها روی کت و شلوارها و لباسهای چرمی کوتاه و در نوک کمر که نه با پلیاستر، بلکه با توری ابریشمی به دست آورد، رخ داد. قد کوتاه در اینجا جدید است – خطوط لبه از زمان پایان قرنطینه کووید بیشتر شده است – اما او همچنین لباسهای لغزنده رنگشکنی را نشان داد که بخش زیادی از واژگان او هستند. “من دوست دارم که آنها احساس می کنند شما فقط می توانید در آن لغزش کنید و آن تنگ نیست. من دوست دارم آزادی حرکت ایجاد کنم.
پتروف در مورد جعلهای خود به طور خاص صحبت میکند. کرفس ابریشمی از ژاپن تهیه میشود. جین هم ژاپنی است و به دو صورت کوچک و نزدیک به بدن یا مانیش و بزرگ نشان داد. پتروف به همان اندازه که فهیم است، دیکتاتور نیست. این به ایده مجموعه ها به عنوان گفتگو برمی گردد. او به دوستانش – که شامل الفی سموتان، عکاس و مدل مورد علاقه هلموت لانگ هموطنان اتریشی پتروف میشود – نگاه میکند و همچنین به آنها گوش میدهد.
قطعه قهرمان، کتی است که او هم با تویید هریس و هم با چرم آماده خیابان نشان داد: ترانچی بریده شده بسیار گشاد با نسبتهای تقریباً شنل مانند و آستینهای سخاوتمندانه، بهتر است برای خراشیدن تا آرنج. هر روز و غیرممکن است که متوجه شوید.