دوشنبه شب، جمعیت در سراسر میدان هانوفر لندن در صف ایستاده بودند تا وارد یک خانه بازسازی شده گرجستانی درست روبروی بریتانیا شوند. ووگدفتر مرکزی این عملاً رونمایی بزرگ آکادمی جیمی چو بود که به تازگی تأسیس شده است، مدرسه مد که توسط مایستر کفش های لوکس اصلی بریتانیا تأسیس شد، میراث او برای آموزش و ارائه فضاهای راه اندازی برای نسل های بعدی طراحان مشتاق. او آنجا بود و در حال استقبال از تماشاگران چند نسلی بود که با استقبال عظیم شامپاین در ساختمانی بکر با پله‌های مجلل و سقف‌های قالب‌بندی‌شده بستنی‌ای که بیشتر شبیه مجموعه‌ای از بریجرتون هستند تا یک مدرسه هنر انگلیسی به سبک قدیمی.
در پی بال‌های فوق‌العاده بلند مک‌داول و هودی‌پمپادورهای انباشته غلتکی مو، پنج دانش‌آموز به نوبت نگاه خود را به آینده در خانه پرداختند.
در عمل، ترکیبی از پارک‌های روکش‌شده، شلوارهای سبک، کرست، و لباس‌های مجلسی باشکوه که با چاپ‌های کلاژ شده از آلبوم‌های خانواده مک‌داول روی هم قرار می‌گرفتند. آبی پودری قرن هجدهم در برابر سبز فلورو Y2K و اسطوخودوس ارتعاش داشت. مجموعه‌ای از مانتوهای شب دوخته شده تا زمین، بدون تزئینات، استعداد در حال رشد مک داول را برای برش نشان می‌داد.
اما ابتدا، اینجا ورود مک داول به نام «ماری آنتیونت به لیورپول می‌رود» بود، همگرایی پر زرق و برقی که به شباهت‌هایی که او بین زیبایی و فرهنگ‌های لباس پوشیدن پیشینه شهر محبوبش در شمال انگلیس و ورسای تصور می‌کرد، اشاره می‌کرد.
اما چه کسی می‌توانست به جز پاتریک مک‌داول، مدافع شادی‌بخش و رادیکال مُد پایدار و عجیب‌وغریب و متحول کننده، برای این مناسبت، چنین سر و صدای بی‌نظیری برقرار کند؟ مک داول یک ارتباطگر دیجیتالی متولد شده به همان اندازه مشتاق حقوق بیان خود و شمول اجتماعی است. مک داول در سال گذشته در یک سالن فوقانی طراح ساکن بوده است، جایی که او اولین فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد JCA را تشویق می کند تا کارهایشان را انجام دهند. مجموعه های نهایی آنها
اما فراتر از موضوع – که نماد Pax کاتولیک را نیز به عنوان یک P گستاخانه برای لوگوی پاتریک انتخاب کرد – یک مقاله اساسی از ایمان مک داول اعتقاد او به حذف زباله است. او از مواد پایدار استفاده می کند: Tencel و deadstock. علاوه بر این، با بیزاری از پیوستن به چرخه فروش عمده فروشی، قطعات او به سفارش ساخته می شوند.
و با همه این‌ها که به لطف بشردوستانه جیمی چو میزبانی می‌شد، لحظه‌ای خوب برای درخشش کفش‌ها رقم خورد: یک جفت کفش فوتبال نایک سبز رنگ نئون، که با کریستال‌های سنگ‌شکنی سواروسکی خیره‌شده بود. این تا حدودی ادای احترام مک داول به شهر دیوانه فوتبال او و موفقیت تیم زنان شیرهای انگلیسی در لیگ برتر بود. با این حال، حتی بهتر از آن، این چکمه‌ها دست دوم بودند، به زیبایی بازسازی شده‌اند و در همکاری پاتریک مک داول با Restory، متخصصان ترمیم کفش و کیف لندن، به زیبایی بازسازی شده‌اند. سرویسی برای دادن زندگی مد دوم به کفش های شکسته، با یک چرخش اضافی از یک طراح؟ اکنون، این یک قدم تازه به جلو به نظر می رسد.
او گفت که این مفهوم در یک پیاده روی کم و بیش انفرادی در قصر و باغ های ماری آنتیونت در طول یک پنجره در سال های قرنطینه به او ضربه زد. این تجربه او را به شگفتی تماشای مادرش در حال پوشیدن یک لباس تمام قد با قطار برای مهمانی شب هزاره در خانه در لیورپول برد. به عنوان یک بزرگسال، منابع تمام تأثیرات طبقه کارگر و کاتولیک دوران کودکی او در مجموعه های غیر دودویی مک داول مجدداً تأیید شده است: «برای نسخه ای زیباتر از جهان که اکنون می دانم، (و) برای عشق و پذیرش.»