آشپزی یک اشتیاق جدید برای کریستوفر ناینگ، عضو میراث ماست، که در خانه ای بزرگ شد که غذا بیانگر عشق بود. او گسترش داد عاشقانه در این فصل با تصاحب رستورانی در میلان و تهیه یک وعده غذایی برای جمعی از دوستان و همکاران. مجموعه پاییزی او، به نام جشن، به همین ترتیب مهمان نواز بود. شما همیشه میتوانید برای یک ژاکت عالی، روپوشهای چرمی، بافتنیهای غیرمعمول و جدایههای عالی برای لایهبندی روی OL حساب کنید، و همه آنها در رنگهای مختلف قارچهای خاکی ارائه شده بودند. در حالی که منوی غذاها آشنا باقی مانده بود، ناینگ تغییرات ظریف و لذیذ زیادی را در “دستورالعمل” خود ایجاد کرد.
به گفته طراح در تماسی، این مجموعه قسمت دوم داستانی بود که در سال 2019 با مجموعه Chambre Séparée این برند آغاز شد که در کافه اپرا مجلل استکهلم ارائه شد و موضوعی از “تحویل جوانان در یک محیط بورژوازی” داشت. جشن به عنوان یک شام تمرینی بیشتر «پرولتاریایی» در یک فضای صنعتی با صندلی های پلاستیکی تصور می شد. تکرار در کتاب عکاسی Beate و Heinz Rose در سال 1972 پائر (که یک کپی از آن به عنوان پشتیبان استفاده میشد) که زوجهای آلمان غربی را با هر سن و پیشینهای در پس زمینههای سفید مستند میکرد، ناینگ به طور مشابه با بازیگرانی در تمام سنین کار کرد و آنها را کنار هم در مقابل دیوارهای گچی قرار داد. او ایده یک خدمه متنوع را به یک پیشنهاد التقاطی که از جزئیات لذت می برد گسترش داد. این طراح ظاهر زنانه 6 و ظاهر مردانه 29 را به عنوان نمونه های این فصل نامید. او شلوار چین دار و هودی می پوشد که ظاهری شبیه جین اسیدی دارد با یک پیراهن سفید، کراوات چرمی، و کت مشکی تیز. او یک لباس بلند به رنگ چهارخانه آبی ملایم (یک ارجاع عمدی گرانج) با ژاکت بژ ضخیم تقریباً تونیک و یک کلاچ چرمی مشکی و دستکش به تن دارد. موهای او نه با سنجاق، بلکه با گیرههای کراوات نگه داشته میشود که نمونهای عالی از توجه ناینگ به جزئیات و رگ عمیقی از لطافت است که در آثارش جاری است.
تصور کنید چه اتفاقی می افتد اگر کراوات را بردارید یا عینک یا دستکش را بردارید-[elements] که در ذهن من کاملاً رسمی است – شما تبدیل به شخص دیگری می شوید. و به این ترتیب یک گیره نان پلاستیکی ساده به عنوان یک آویز نقره ارائه شد. از همین فلز برای لوازم جانبی توری ظریف با الهام از تزئینات سپر انباری سوئدی استفاده شد. توری ساخته شده در لباس برای اشاره به پرده ها بود، و در چارچوب موضوع، اشکال لغزنده مانند پیش بند شد. در این فصل، فاصله زیادی بین فضای داخلی و فضای داخلی وجود نداشت. سس خاص این برند تولید لباس های با کیفیت و نه چندان کلاسیک است که زرق و برق ضد مد دارد. (بی زحمتی، به زبان مد.) OL به هیچ وجه خودنمایی نمی کند، OL قطعاتی را می سازد که برای خود می خرید تا فردیت شما و همچنین اعتبار مستقل را تقویت کند.
همانطور که میراث ما در میلان، در یک کشور عمدتاً کاتولیک نشان میدهد: این ویراستار وسوسه شد که به شام آخر فکر کند، اما این یکی از ارجاعات ناینگ نبود. با این حال، جشن ها، آیین های سکولار هستند، و در چنین زمان های تفرقه انگیز، انگیزه OL برای ساختارشکنی رسمی جشن (و همچنین به عنوان کمد لباس) و تمرکز بر گرد هم آمدن، هم انسان گرایانه و هم به نظر می رسید. به هر حال غذا نوعی دیپلماسی است. همانطور که در عهد جدید نوشته شده است، “وقتی با هم نان شکسته اید، دشمن ماندن سخت است.”