در مجموعه ای خیره کننده از نورها، دوربین ها و اکشن مهمانی بی وقفه، مجموعه رزیدنسی کریستوفر کین برای سلف پرتره شب گذشته مانند یک آتش بازی در لندن به راه افتاد. کریستال پر زرق و برق، تزئینات پاستلی، پست های زنجیری، لباس های اندام کوچک و کوچک: همه عناصری که به اولین حضور انفجاری او در بهار 2007 دامن زدند، آنجا بودند. «نگاه کن! او مثل یک تخم مرغ فابرژ است!» کین خندید و مدلی را تحسین کرد که در توری بدلیجات نقره‌ای رنگی که یقه تا ران را خفه کرده بود می‌درخشید. نوارهای پست زنجیره ای دور تنه اش چشمک می زد. زیپ کریستالی روی گردنش تاب خورد. جوراب‌های توری و توری مچ پا با خطوط دور تنه و باسن او مطابقت داشت.
جوراب ها، این ظاهر و 29 مورد دیگر در ساعت 8 شب به وقت لندن دیشب در وب سایت Self-Portrait منتشر شد. درست در زمانی بود که عکسبرداری مهمانی به اندازه انبار شروع می شد، خبری که مهمانان گوشی های خود را چک می کردند و قیمت ها را دو برابر می کردند. لباس فابرژ فوق الذکر: 650 پوند. جوراب: 30 پوند به همان اندازه که به وضوح یک بازگشت کامل کریستوفر کین است، اتفاقات زیادی در حال وقوع است که بسیار متفاوت از روزهای گذشته است.
کین گفت: «این ایده هان بود. هان چونگ صاحب سلف پرتره است، پدیده فروش بزرگی که او در سال 2013 در لندن راه اندازی کرد. بی سر و صدا تأسیسات تولیدی را در چین ایجاد کرده و فروشگاه های مستقلی را به فروش می رساند. چونگ به خود اجازه داده است تا اقامتگاه خود را با قیمت مناسب، لباس عروس، و لباس کودکان در سراسر جهان راه اندازی کند. پروژه او گفت: “من نمی خواستم مانند دیگران یک همکاری معاملاتی انجام دهم.” چونگ با خوشحالی در اطراف آشفتگی نمایش مد قبل از نوشیدنی می چرخید. او شانه هایش را بالا انداخت: «من فقط یک احساس خودجوش نسبت به کار کریستوفر داشتم. او زنانگی را جشن می گیرد، و این چیزی است که سلف پرتره همیشه درباره آن است. و زمان مناسب است – ما به اندازه کافی لوکس آرام داشته ایم!
لباس پوشیدن پر سر و صدا، سرگرم کننده و سکسی با قیمت هایی که متناسب با بودجه نوجوانان و زنان جوان باشد، اکنون در سطحی از واقعیت است که در سال 2006 نمی توانست باشد، زمانی که کین و خواهرش تامی با زحمت هر قطعه را خودشان می ساختند. او اشاره می کند که هیچ کپی واقعی از مجموعه اول وجود ندارد. از مجموع ظاهرها می توان به کت و شلوارهای توری کشدار با برش های اسکرانچی، لباس های اسلیپ ساتن پر زرق و برق، مینی، میدی، و ماکسی، کیف های فرلد و ژاکت ها اشاره کرد.
کین گفت: «هان در بهار با من تماس گرفت، پس از اینکه عکس‌های آن مجموعه را در نمایشگاه «شورش موزه طراحی: 30 سال مد لندن» پست کردم. “این به او یادآوری کرد. آن نمایشگاه خاطرات بسیاری را به یادگار گذاشت. از آن زمان تاکنون افراد مشهور زیادی خواسته اند از آرشیو قرض بگیرند.» (افشای کامل: من آن نمایشگاه را با چهار لباس بانداژ نئون روشن، کریستال و لباس زیر زنانه از اولین نمایش کین که آنها را بررسی کردم، سرپرستی کردم.)
چونگ به استودیوی کینز فضایی داد تا از دفتر مرکزی گسترده Self-Portrait در کلرکنول لندن کار کنند. او نمی خواست چیزی کم شود. او گفت: “ما کار را انجام می دهیم.” من کارخانه ها و امکاناتی در آسیا دارم. کیفیت عمیقا درخشان است. به نظر می رسد که آنها دست ساز ساخته شده اند زیرا بسیار دقیق هستند. من اینطور بودم که وای.» او به‌جای نئون‌های اصلی‌اش، پاستل‌های شیرین بچه‌گانه را انتخاب کرده است تا با پالت امضای Self-Portrait هماهنگ شود.
این خنده دار است که به یاد بیاوریم که چگونه اولین مجموعه کین به عنوان یک شوکر مد پر شور و شوق ظاهر شد. او دختران را به لباس پوشیدن، خودنمایی و رقصیدن در سرپیچی از اوقات ناامیدکننده و هشیاری و لباس های حداقلی تشویق می کرد. همه این خاطرات در میان انبوه دوستان و همسالان کین – اردم مورالی اوغلو، هنری هالند، کلر وایت کلر، سوزی بابل، و یو ماسویی- که در اولین بار آن را زندگی کرده بودند، جریان داشت. خنده‌دار هم هست که فکر می‌کنم یک نسل جدید حالا با لباس‌های او می‌رقصند. برخی حتی ممکن است در همان روز اولین حضور کین به دنیا آمده باشند: آنها اکنون 17 ساله می شوند، در 18 سالگی.