در سفری که ده سال پیش به ژاپن داشت، پائولین دوژانکور از دیدن مردمی که در حال گره زدن آرزوها و دعاهای نذری در خارج از معابد به سنت امام هستند، متحیر شد. او گفت: «نمی‌خواستم بی‌احترامی کنم، اما نوشته‌ام را در دفترم نوشتم و آن را ذخیره کردم.» روی آن نوشته بود: «آرزو دارم یک طراح مد باشم.»
او این آرزو را با تصعید تمایل خود به لباس بافتنی و قلاب بافی به شکل هنری شاعرانه خود محقق کرد.
اولین ارائه زنده او در London Dashion Week یک جشن مفهومی از لحظه ای بود که او را در مسیری قرار داد که تا کنون او را به فینالیست جایزه LVMH تبدیل کرده است و سفارشاتش را از مجموعه ای از بوتیک ها و فروشگاه های لوکس دریافت کرده است.
گروهی از مدل‌ها که مجموعه ظریف لباس‌ها، ژاکت‌های کشباف و دامن‌های او را پوشیده بودند، به این طرف و آن طرف می‌رفتند و درگیر مراسم بستن نوارهای ریز متن به یک تور بزرگ بافتنی بودند. این روشی هوشمندانه برای انتقال جذابیت ترکیبی ترکیبی حسی امضاهای او بود: ساختارهای سبز کرم و گلسنگ نرم از نخ‌های زیبا، پارچه‌های روکش دار، روبان‌های ارگانزا و پاپیون‌های ریز رولی.
دوژانکور، که فرانسوی است، پس از فارغ التحصیلی از مدرسه هنرهای کاربردی اکول دوپره در پاریس، با این پیشنهاد کاملاً شکل گرفته ظاهر شد. او ابتدا از کانال عبور کرد تا به عنوان طراح لباس بافتنی برای Simone Rocha و Rejina Pyo کار کند، سپس تصمیم گرفت کارشناسی ارشد خود را در Central Saint Martins بگذراند. اکنون او یک عضو کامل از کلاس خلاقانه طراحان زن لندن است – هر کدام با برداشت خاص خود از بیان و ارزش های زنانه. مراقبتی که دوجانکور انجام می دهد به کار با مجموعه ای از زنان متخصص قلاب بافی و دستباف در لیما، پرو و همچنین صنعتگران در فرانسه و بریتانیا گسترش می یابد. که زیبایی شناسی ملایم او را زیباتر می کند.