چند سالی است که برچسب همنام دانیلا کالمایر مورد علاقه زنان باحال شهر نیویورک (و فراتر از آن) است که پوشیدن کت و شلوار برای آنها به سادگی یک روش زندگی است. با قدم زدن به ارائه پاییز او در La Mercerie، به راحتی متوجه شد که چرا. مدلها بهسبک تابلو در وسط رستوران ایستاده بودند، اما دور تا دور آنها، میزهایی پر از دوستان و طرفداران کالمایر بود که بهطور غیرقابل توصیفی باحال به نظر میرسند، و قطعات خاص خود را به نمایش میگذاشتند. این طراح 37 ساله کسب و کار خود را 12 سال پیش پس از حضور در الکساندر مک کوئین، مک کیو و لوکا لوکا آغاز کرد. اما چهار سال پیش، او یک فروشگاه آجر و ملات در Lower East Side افتتاح کرد. او گفت: «تقریباً احساس میکنم وقتی فروشگاه خردهفروشی را باز کردیم، نام تجاری دوباره متولد شد. ما از انواع مختلفی از زنانی که از در میآمدند الهام گرفتهایم و تقریباً توانستیم DNA برچسب را بازسازی کنیم و از آنجا گسترش دهیم.»
از آنجایی که Kallmeyer به جای یک ایده فانتزی، برای زنان بتونی طراحی می کند، هیچ الهام بزرگی وجود ندارد. او گفت: “الهام بخش من مشتریان من هستند.” (او زن کلمایر را به عنوان یک روشنفکر توصیف کرد. وقتی وارد اتاقی میشود خودش را اعلام نمیکند، خودش را معرفی میکند. دوستانه» و این تصور را ایجاد میکند که هم خودش و هم زنان خاصی را در او توصیف میکند. زندگی.) اما او اعتراف کرد که به تصاویری از عکسهای اسکی قدیمی مربوط به دهههای ۶۰ و ۷۰ نگاه میکند، که به وضوح نشان دهنده برخی از ژاکتهایی مانند ژاکتهای دندهای درشت با طرحهای V در جلو یا پارچه کشباف ایتالیایی است. برای ایجاد تاپ های آستین بلند زیبا و یک لباس قرمز شهوانی ویرانگر استفاده می شود. اما هیچ چیزی که ناگهان در سال آینده یا حتی پنج سال دیگر منسوخ به نظر نمی رسد.
ویژگی های برجسته این مجموعه شامل یک ژاکت ساده با دکمه های مخفی، همراه با یک شلوار بند کشی چین دار همسان که در قسمت پایین باسن پوشیده شده بود، و یک پیراهن با کراوات همسان، همه در فلانل خاکستری فوق العاده نرم و سبک. یک لباس شیفت چرمی مشکی آسان با دکمه های جلو که با باریک ترین شلوار رکابی نشان داده شده است. و یک ژاکت جین مشکی با شانههای خمیده کمی اغراقآمیز و جزئیات جیب بزرگ که با شلوار «نعل اسبی» هماهنگ پوشیده میشود که حتی با شکلهای گرد و نرماش نوعی انرژی مردانه را تراوش میکند. “آموزش من در خیاطی است، بنابراین من به این واقعیت علاقه دارم که لباس ها و پارچه ها می توانند معماری اطراف بدن انسان باشند. خود بدن انسان به عنوان یک چهره قوی در مقابل زنانگی و روشی که به عنوان شکنندگی کبوتر در نظر گرفته شده است.» چگونه می توان لباسی را دور بدن عضلانی ساخت؟ چگونه میتوانید لباسهایی بسازید که کسی را قد بلندتر نشان دهد یا ژست متفاوتی نشان دهد یا متفاوت راه برود؟» این احساس به طرز ماهرانه ای از طریق یک ژاکت خاص منتقل شد که این داور هنوز یک روز بعد به آن فکر می کند. شانههای ساختاری داشت و لبههای بریدهشده مثلثی شکل داشت، زیرا – و در اینجا کالمیر نشان داد – فکر میکند وقتی آنجا میایستید و ژاکتتان را عقب میکشید و دستی در جیبتان میگذارید، جالب به نظر میرسد. او افزود: “به همین دلیل است که هیچ جیب روی ژاکت وجود ندارد.” چی از این باحال تر؟