محتوای آن «نامه» بیشتر حول لباس و نرمی می چرخید. دم پری دریایی یک گیج کننده تک شانه از انفجار ملایم پیراهن ها ساخته شده بود. سوتین‌ها در لباس‌های مهمانی کلاژ شده بودند که به نظر می‌رسید که بدون مشتق شدن، در حال مکالمه یا مکاتبه با مجموعه «برآمدگی‌ها و برآمدگی‌های» Comme des Garcons هستند. مدل ها از سیم های زیر فلزی به عنوان گوشواره استفاده می کردند. لمس جادویی لارسون لباس کار سودمند را به چیزی رمانتیک تبدیل کرد. پیراهن‌های ارتش سوئدی خاکستری به صورت یک مجموعه دامن کوچک شکل می‌گرفتند، و یک لباس مجلسی سلطنتی و بیرون از شانه از لباس بیمارستانی که توسط الیس، تولیدکننده پوشاک برای صنعت و حامی نمایش، تهیه شده بود، ساخته شد. یکی دیگر از لباس های حجیم و بافتی سفید از پارچه ای متشکل از پارچه ضایعاتی از آتلیه لارسون ساخته شده است.
اگرچه او فقط سه فصل از دوران حرفه ای خود را می گذراند، ترکیب بهار به آنچه قبلاً آمده بود نگاه کرد. کمربندهای بافته شده بازگشتند، اما این بار برای ایجاد یک لباس “خانم” با منحنی های ساعت شنی استفاده شد. موج‌های فریبنده آن بر خلاف ظاهر باز، ساخته شده از رویه کفش چرمی مردانه بود که دارای استحکامی بود که به بدن فرمان می‌داد تا با شکل خود مطابقت داشته باشد. یکی دیگر از ساختارشکنی های مردانگی به شکل یک کت و شلوار دامن نواری اصلاح شده و واکس شده بود.
شکل موضوع مهمی برای بهار بود. اشکال حباب هایی که در این فصل ظاهر شده اند، در اینجا ظاهر شدند. یک دونات بالشتکی، الهام گرفته از زیرپوش‌های پددار قرن هفدهمی، توری لباسی را که از کمربندهای چرخانده شده در دو طرف آن‌ها ساخته شده بود، گسترش می‌داد، و یک لباس پانیری – غیرمنتظره‌ترین روند فصل – در جلوی شلوارک باز پوشیده می‌شد. معاشقه و سرگرم کننده، آن را نیز مبتکرانه ساخته شده بود. جادوی لارسون توانایی انجام کارهای زیاد با کمی است.
لارسون گفت: “ساخت باید سرگرم کننده باشد…مانند حضور در یک لحظه هوس انگیز و هیجان انگیز.” تماشا نیز سرگرم کننده بود. مهمانان در نور کم نور پاریس رقصیدند. این فقط هجوم شکر از کیک نبود. لارسون فرصتی را برای مخاطبانش ایجاد کرد تا سرعت خود را کاهش دهند و لحظه ای را صرف کنند. او گفت: “امروز ما بسیار زیاد، اما بسیار سریع از طریق اینترنت تعامل داریم.” «اما به محض اینکه می‌نشینی و نامه می‌نویسی» – همین را می‌توان برای شریک کردن دسر گفت – «به نوعی تشریفاتی می‌شود و من فکر می‌کنم درست کردن آن تشریفاتی است». نوشتن روی!