موسی در طول یک سخنرانی در بالای خیابان ها، در 7eme Ciel – طبقه بالای نور خورشید در فروشگاه Le Printemps توضیح داد: «این یک مجموعه نسبتاً صمیمی برای من است، زیرا از پاریسی الهام گرفته شده است که همیشه آنجاست اما چندان دیده نمی شود. . ایده این بود که از آن استفاده کنید و سپس سعی کنید آن را باکلاس و شیک کنید.
خوشبختانه، طراح اکنون یک کمک ارزشمند در داستان سرایی خود دارد: یک فیلم مستند. En Mode Mossiتوسط کارگردان فرانسوی سگولن چاپلین، اولین بار در ماه آگوست از طریق کابل فرانسوی پخش شد و در طول PFW برای جمعیت کمی اکران شد (اکنون برای پخش، با زیرنویس انگلیسی، از طریق پلتفرم کابلی فرانسوی Canal+ در دسترس است).
آنها – بهعلاوه چند قطعه دیگر که در اینجا در تصویر نیستند، مانند یک پیراهن سبز با جزئیات ساری در پشت – فرصتی برای اثبات جذابیت تجاری خود خواهند داشت وقتی پاپآپ طراح در Le Printemps اواخر امسال افتتاح شود.
موسی درست به شکل واقعی، با رفتن مستقیم به سمت قدرتها، شراکت با شهر پاریس و متقاعد کردن بخش بهداشت به او یونیفرمهایی را برای ساختارشکنی و بازنگری به روشهای تحت اللفظی و مورب به او قرض داد. آن سایه سبز چشم نواز برای او تازگی داشت، اما فراتر از نورهای نئونی و خیاطی با نوارهای بازتابنده استراتژیک، قطعاتی مانند یک روکش بلوز زیپآپ، شلوار جین گشاد زیبا، و بادگیر در پارچههای فنآور و نازک دیده میشد. تعداد انگشت شماری لباس نیز وجود داشت که به طور ظریفی بازتابی داشت. یک شیب نئون شیب دار، یک لباس تی شرت با دامن هنرمندانه نیشگون، و یک لباس “کیسه زباله” در پارچه کمی بازتابنده با شانه های زیبا.
موسی ترائوره حرف های زیادی برای گفتن دارد که او را به یکی از جذاب ترین صداهای صحنه پاریس تبدیل می کند. اما این می تواند یک نقطه گیر نیز باشد، زیرا درک روند او مستلزم دانش مد، تنوع، فردیت، گنجاندن، هنر خیابانی، ادبیات، رقص و وسواس مادام العمر با بالیوود است. و این فقط سکته مغزی گسترده است.
مجموعه بهاری او با عنوان Les Ripeurs (نظافتچی های خیابان) زمینه را می طلبد، اما نه لزوما دانش دایره المعارفی در مورد هیچ موضوعی: از آرزوی ادای احترام به پدرش سرچشمه می گیرد، پدری که 40 سال را در لباس فلورسنت پوشیده بود تا خیابان های منطقه 18 را جارو کند.