قدرت خیره کننده “Mujeres” کریستینا بان بان

بان بان، 35 ساله، پیش از افتتاحیه، در استودیوی دلنشین خود در بوشویک به من گفت: «موضوع کار من همیشه فرم زنانه بوده است. با این حال، نقاشی‌های «Mujeres» به‌طور خاص متمرکز به نظر می‌رسند: عنوان نمایشگاه در اسپانیایی به معنای «زنان» است (او در بارسلونا متولد شد و اکنون در بروکلین مستقر است)، و همه نقاشی‌ها به جز یکی این عنوان را دارند. موجرس یا مجر. این نامگذاری اشاره ای به ویلم دو کونینگ، نمونه هنری اوست. انتزاعی-سنگین او زن پرتره ها یک الهام واضح هستند. هر دو سری قسمت‌های بدن را با جلوه‌های سورئال لایه‌بندی می‌کنند و از خطوط، تناسب و رنگ به عنوان ابزاری برای اعوجاج استفاده می‌کنند. برای BanBan، دستی از یک فیگور اغلب از سینه یا لگن شخص دیگری در داخل کادر بیرون می‌آید، مانند موجرس اول، یک قطعه پرچین در فضای طبقه اول اسکارستد. اما در جایی که دو کونینگ نقاشی‌های خود از زنان را با شدتی تقریباً تهاجمی آغشته کرد، BanBan چیزی متفاوت را طرح می‌کند، چیزی نرم‌تر اما قوی‌تر. شاید به این دلیل است که پرتره های بان بان ذاتا چیزی را ارائه می دهد که دو کونینگ نمی تواند: دیدگاه نقاشی یک زن.

آیا منبع الهامی بی پایان تر از بدن انسان جذاب و در عین حال پربارتر وجود دارد؟ هنر از زمانی که وجود دارد به اشکال جسمانی روی آورده است و درد و زیبایی قفس های زمینی ما را به تصویر می کشد. با این حال، دیدن جرثقیل گردن، قوس پشت، نگاه یک چشم می تواند ما را دوباره به خود بپیچد و سعی کنیم تصویری را که پیش روی خود داریم، همانطور که سعی می کنیم خودمان را درک کنیم، درک کنیم.

حال و هوای هر نقاشی بین غرور و غرور تقریباً نافرمانی و غمگینی، اغلب در همان تصویر، در نوسان است. ایستاده قبل مجر دوم (او در طول بازدید از استودیو گفت که مورد علاقه بان بان)، احساس آشنایی عمیق و حتی آرامش داشتم. چشمان زن درست از جلوی بیننده می گذرد. بازوی چپ او بلند شده و سینه‌اش را می‌پوشاند: محافظ اما نه کاملاً بی‌قرار. متوجه یک دایره قرمز رنگ بالای بازوی بلند شدم. “آن چیست؟” من پرسیدم. این نوک پستان اوست که در گوشت و استخوانش فرو می‌رود و دیگر پنهان نیست – در نهایت تحریک‌کننده است.