به مناسبت روز جهانی عکاسی، ما به تاریخچه عکاسان سیاه پوست (BWP) می پردازیم، پروژه ای که در سال 2020 راه اندازی شد و هدف آن خانه ای برای زنان سیاه پوست است که در تلاش برای دریافت شناخت مناسب و استخدام از این صنعت هستند. پس از دو سال از آغاز به کار، BWP به یک جامعه جهانی، فهرست راهنما، و مرکزی متشکل از بیش از 1000 زن سیاهپوست و عکاس شناسایی غیر باینری، با اعضایی از بیش از 50 کشور و بیش از 35 ایالت آمریکا، شکل گرفت.
به مناسبت روز جهانی عکاسی، امروز عکاسان سیاه پوست (BWP) حساب اینستاگرام PhotoVogue را در اختیار خواهند گرفت! برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پروژه و هنرمندان باورنکردنی آن، آن را از دست ندهید!
از تجربه شخصی من، دنیای عکاسی هنوز بسیار سفید است و مردانه است. به عنوان یک عکاس، گاهی اوقات بسیار دلسردکننده، شکستدهنده و تضعیفکننده بود، زیرا نمیدانستم برای مشاوره یا کمک به کجا مراجعه کنم. نمیدانستم که عکاسی برای من یک گزینه شغلی است زیرا ندیدم که عکاسان زن سیاهپوست در جریان اصلی تجلیل شوند. من که از یک پیشینه مهاجر و سنتی کنیایی آمده بودم، از من انتظار نمی رفت که چیزی مرتبط با هنر را دنبال کنم. این شوخی در حال انجام دکتر، مهندس یا وکیل شدن است. همانطور که پدرم می گفت، این مشاغل سنتی و “واقعی” هستند که من باید دنبال می کردم. من واقعاً نمی دانستم که عکاسی فضایی برای حضور من است، زیرا به همین دلیل خودم را در دنیای عکاسی یا واقعاً هیچ فضای هنری نمی دیدم. در ابتدا این صنعت چندان خوشایند نیست. باید بگویم هنوز هم به نظر می رسد که این یک باشگاه «باحال بچهها» یا یک باشگاه «مردان باحال» است، اما فکر میکنم با کاری که انجام میدهم، بدیهی است که آن را در هم میشکند. این ما را به عنوان زنان سیاهپوست در خط مقدم قرار می دهد، زیرا برای مدت طولانی از این صنعت دور بوده ایم. تازه اکنون است که می بینم هنرمندان معاصر، اسطوره های زنده ای مانند کری می ویمز، مینگ اسمیت و دبورا ویلیس بالاخره دنبال کنندگان مناسب خود را پیدا می کنند. من احساس می کنم که خیلی وقت است. برای من و کارم، این که بتوانم عکاسان نوظهور و کارکشته را در جامعه عکاسان سیاه پوست تجلیل کنم، بسیار غافلگیرکننده بوده است. گاهی اوقات فقط به این فکر می کنم که “وای، فقط دو سال گذشته است.” پاسخ بسیار چشمگیر بوده است. زمانی که من در جولای 2020 شروع کردم، بیش از 100 عکاس در فهرست وجود داشت و اکنون بیش از 1000 عکاس در 45 کشور وجود دارد. به آرامی اما مطمئناً به تمام نقاط جهان خواهد رسید و به مردم نشان می دهد که عکاسان زن سیاه پوست در همه این مکان ها نیز حضور دارند. . بدیهی است که عکاسانی از لاگوس در نیجریه وجود دارند، اما یافتن آنها در سوئیس، بلژیک و آلمان تعجب آور است. من هرگز فکر نمی کردم که عکاسان زن سیاه پوست در این فضاها وجود داشته باشند، اما آنها کار من و این سازمان را پیدا می کنند و تاثیر آن را می بینند. آنها می خواهند بخشی از آن باشند و می خواهند به دنیا نشان دهند که قادر به انجام آن هستند. همچنین نشان میدهد که آنها آنجا بودهاند و کار بزرگی انجام میدهند. آنها اکنون منتظرند تا افراد دیگر و جهان به آنها و کارشان برسند. واقعاً باورنکردنی بوده است.
بیایید از ابتدا شروع کنیم. چه چیزی باعث شد که عکاسان زنان سیاه پوست را در سال 2020 راه اندازی کنید؟ و اکنون دو سال پس از تأسیس چه احساسی دارید؟
از طریق سخنان بنیانگذار آن، Polly Irungu (عضو هیئت داوران اولین فراخوان جهانی PhotoVogue و دوست عزیز جامعه ما)، ما در مورد نحوه پیوستن به انجمن، جوایز با همکاری شرکای شرکتی و فرصت های آموزشی رایگان ارائه شده توسط سازمان.