بسیار شبیه لاگرفلد، باشر هم کاملاً حسی قابل شناسایی از سبک داشت. کمد لباس او بسیار پیچیده بود و برای سبک زندگی پر از مهمانی او مناسب بود. فکر کنید: کت و شلوار براق و بدون دردسر و کت و شلوار. او به ندرت بدون کراوات یا پاپیون می رفت، اگرچه گاهی اوقات از کلاسیک ها خارج می شد و به نفع کت و شلوار گلدار، کت قیچی یا کلاه لبه پهن آماده می شد. او مثل کسی لباس نمی پوشید. او از همه جلوتر بود.» لاگرفلد به اتاوی گفت. در سال 2020، نمایشگاه ویژه ای در گالری Treize در پاریس به بررسی زندگی و سبک باشر از طریق تصاویر پرداخت. یکی از متصدیان نمایشگاه نوشت: «او زیبایی و شدت را به یک اندازه دوست داشت.
عکس: گتی ایماژ
تا زمانی که باشر در سال 1989 در اثر ایدز درگذشت، لاگرفلد در کنار او باقی ماند. این طراح، باشر را الهام بخش بسیاری از کارهای اولیه و ایده های خلاقانه خود دانسته است – حتی سال ها پس از درگذشت او. لاگرفلد سه سال پس از مرگش گفت: «او تنها چیزی بود که به چیزها نوعی حس می داد. او به زندگی من نوعی درخشش را به ارمغان آورد که هیچ کس دیگری هرگز نخواهد داشت. شاید یک نفر در زندگی برای شما وجود داشته باشد و بس.»
