ویراستار مد در من کاملاً به معنای واقعی کلمه نفس نفس زد (خوشبختانه بی سر و صدا) وقتی به صحنه ای رفتم که در آن خانم هایی را که در قلب و روح این داستان بودند ملاقات کردیم، برخی از آنها از Laŋarra (جزیره هاوارد) آمده بودند. این تصویری بود که به نظر می‌رسید از تابلوی مرجع یکی از مجموعه‌های قدیمی استراحتگاه مارنی (Consuelo Castiglioni، نه Francesco Risso) خارج شده باشد، از آن نوع چاپ روی چاپی که حتی گوت‌های مد سختی مانند من می‌خواستند تمام شوند. و خرید و ست کردن با یک سبد بافته شده صنایع دستی. خوب، همانطور که من زندگی می کنم و نفس می کشم! در مقابل چشمان من IRL، تکنیکالر، نسخه واقعی: زنان بزرگ Milingimbi، زنانی که می بافند. ترکیبی از استادکاران و بافندگان نوظهور – تمرین تک الیافی 360 درجه با ریتم برداشت، آماده سازی، مردن و بافندگی گونگا (Pandanus Spiralis) است. این که آیا بافتن قطعات روزمره یا تشریفاتی هر هنرمند را به اجدادش متصل می کند و با خرد اجدادی آغشته می شود که سپس از طریق امضای متمایز هر بافنده شکل می گیرد. هر کیسه، سبد، جواهرات، حس هنری هنرمندانه ای دارد که تنها زمانی امکان پذیر است که چیزی واقعاً در دست باشد. واقعاً این صنعت نمی‌تواند توسط یک فرد خارجی واقعاً صحبت شود، که فقط توضیح داده شد، تا آن زمان سوزان بالبوآ واروارا، یک رهبر فرهنگی و استاد بافنده، به من می‌گوید: «بافندگی قانون است. بافندگی فرهنگ است. بافندگی برای همیشه، برای همیشه، برای همیشه است.»
عکس توسط کاترین کونینگ
