کینگ قصد داشت از شخص دیگری بخواهد رویای او را اجرا کند، اما در نهایت تصمیم گرفت خودش آرایش مک کارتی را انجام دهد و این جفت فوراً به خاطر عشق متقابلشان به درگ پیوند خوردند. او اصرار دارد که ایده‌های اولیه‌اش مبتنی بر درگ کوئین‌ها نبوده است، در عوض می‌گوید که او به سادگی تصمیم گرفت تا یک چهره «ظالمانه» خلق کند بدون اینکه مک کارتی را زیر آن از دست بدهد.
اتوود در مورد مطالعه موجودات هشت شاخکی که الهام‌بخش طراحی او بودند، می‌گوید: «من هرگز در عمرم به این همه آکواریوم نرفته‌ام. به‌جای اینکه مانند فیلم انیمیشن با سطح صافی پیش بروم، واقعاً می‌خواستم ابعاد بافت یک اختاپوس واقعی را داشته باشم.» برای رسیدن به این هدف، او از یک پایه پارچه پولک دار با چرم برش لیزری در بالا استفاده کرد – و در تفاوتی دیگر با انیمیشن، یک یقه دراماتیک اضافه کرد. یقه ای که چهره اورسولا را با نورهایی شبیه ماهی گیر روشن می کرد، نه تنها به او “حالت شوبیزی” می داد، بلکه به او کمک کرد تا از محیط تاریک اطرافش جدا شود.
با شخصیتی به داستان اورسولا، ایجاد یک تکرار جدید کار آسانی نبود. تیم باید تعادلی بین ادای احترام به نسخه اصلی برقرار می‌کرد و در عین حال چیزی تازه، هیجان‌انگیز و متمایز برای مک کارتی و استعدادهایش ایجاد می‌کرد. اورسولا که آنها تصمیم گرفتند، حال و هوای پگی لی دهه 1950 با حس مد الهام گرفته از اختاپوس ترکیب شده بود.
اما مطمئناً، زمانی که زمان ایجاد ظاهر دراماتیک فرا رسید، کینگ «مستقیم آنلاین شد و هنرمندان درگ را تماشا کرد که از شر ابروهای خود خلاص می شدند. کینگ با اشاره به تکنیک کشیدن ابروها برای کشیدن ابروهای جدید و دراماتیک‌تر می‌گوید، بنابراین از همه شما متشکرم، زیرا این کار به شما مربوط بود. ما یک نسخه سفید از بنفش داریم [glue] چوبی که آنها استفاده می‌کنند، و من از آن برای او استفاده کردم.» او همچنین دو پالت پت مک‌گراث را برای سایه چشم سبز متالیک، فشار بی‌شماری روی ناخن‌ها، و مجموعه جدیدی از مژه‌های مصنوعی هر روز بررسی کرد – که همه آنها اکنون در کادر مطالعه کینگ قرار دارند. کینگ با احتیاط نسبت به آرایش بیش از حد رنگ به عدد، می‌گوید که آنها حتی به این فکر می‌کردند که ظاهر را عمداً ناقص بگذارند. ما در مورد بکر بودن خیلی خاص نبودیم، که فکر می‌کنم مهم است زیرا به نظر می‌رسد که او می‌توانست این کار را خودش انجام دهد.»
مفهومی که اورسولا زره جنگی پر زرق و برق خود را به تن می کند، مفهومی است که آتوود تکرار می کند. من این ایده را دوست دارم که هنرمندان درگ لباس‌های خود را بسازند، بنابراین واقعاً بخشی از آنهاست. آتوود می‌گوید اورسولا لباس‌های خودش را خلق کرد. او یک شخصیت آسیب پذیر است. او از خود در برابر رد شدنی که رنج می برد محافظت می کند، و داشتن آن لایه ای از هنر، بر خلاف زره تحت اللفظی، استعاره ای از همه اینها است.»