روپرت اورت، گبه دوپلت و گریس کدینگتون به مایکل رابرتز ادای احترام می کنند

20 اردیبهشت 140231 فروردین 1402 از آنلاین پوشاک

ما زنده ماندیم و دوستی ما محکم شد. من و او 10 سال بعد کتاب دومم را نوشتیم. هر دو جلد پرتره های برش خورده شگفت انگیزی از من توسط مایکل داشتند. کمی بعد وقتی او از من خواست که روی او کار کنم، توانستم خودم را پس بگیرم آقای اسنیپی کتاب، جایی که من تمام عکس های او را از مردان برهنه ویرایش کردم. کتاب فوق‌العاده‌ای بود، بیشتر بریده‌های کاغذی او از کتاب اهل نیویورک روزهای زیبا، بی احترامی، و خیلی خنده دار.

منبع

وقتی این را می نویسم، تلاش می کنم بفهمم که مایکل در بسیاری از چیزها چقدر شگفت انگیز بود و چقدر او را می پرستم. فقط ای کاش او اینجا بود تا به من کمک کند. بالاخره هیچ کس در دنیا نیست که بهتر از او با صدای من بنویسد. و مطمئناً از نوشتن این مطلب لذت می برد.

در طول سال‌ها، ما فقط یک بار با هم اختلاف پیدا کردیم، زمانی که او از پشت من برای انگلیسی‌ها نقاشی کشید ساندی تایمز. من یونیفرم همیشگی ام را پوشیده بودم که یک دامن خیلی تنگ عذالدین علائیه بود، یک پیراهن سفید، و موهای قرمز وز دار بزرگی داشتم که شکوفه داشت. بدون شک من، با اینکه چند اینچ به باسنم اضافه کرده بود.