دیوید کوما در یک پیش نمایش گفت: “من در مورد همه چیز احساس خوبی دارم.” طی چند فصل گذشته، رفتار طراح قبل از نمایش‌هایش به‌طور قابل‌توجهی آرام‌تر شده است، که نشان‌دهنده اعتماد او به کار خودش است – رشدی که مشاهده آن فوق‌العاده است.
کوما با توجه به تعهد خود به ارج نهادن به زنان موفق در عرصه‌های خلاق، الهام‌بخش مجموعه پاییزی خود در چهره‌های لرزه‌نگار در رقص، از جمله پینا باوش، پیشگام فقید نئواکسپرسیونیست آلمانی و کاندلا کاپیتان، طراح رقص معاصر اسپانیایی بود. او قصد داشت این تأثیرات را در کنار مجسمه‌های تأثیرگذار جنبشی هنرمند ربکا هورن قرار دهد، اما بازدید او از نمایشگاه «هوای نازک» در رویال داکس لندن بود که مفهوم این مجموعه را شعله‌ور کرد. او با انعکاس این تجربه، به اشتراک گذاشت که «فضا، نور و صدا آرامش بخش بودند، اما با ذائقه من مطابقت داشتند. پس از آن بود که شروع به کشف رقص و حرکت به عنوان موضوعات اصلی کردم.»
تلفیقی از لباس‌های روزمره بوش با لباس‌های رقص در مجموعه‌های مشکی و سفید براق با محوریت شلوارهای شلوار و تاپ‌های الهام‌گرفته از Justacorps، همراه با لباس‌های شب زیبا با نیم تنه باله. توتوس‌ها با مجموعه‌ای از پارچه‌ها و رنگ‌ها، از سجاف‌های پردار روی کتانی‌ها تا بالا انداختن شانه‌های ابریشمی روی لباس‌های کوچک، دوباره تصور شدند. خیاطی ساختار یافته تر به نظر می رسید، از نئوپرن ساخته شده بود و به شکل کت و شلوار، کت و شلوار تزئین شده بود.
از خلاقیت‌های پیچیده با دست، طرح‌های گرافیکی پرجنب‌وجوشی پدید آمدند، که شبح‌های ماکرامه تا کف را تزئین می‌کردند که توسط دال‌های بافتنی درشت شبیه توئید فرسوده برجسته شده بود. قیچی از دامن های کوتاه و آسترهای ژاکت دوچرخه سواری چرمی بیرون آمد. و البته، هیچ نمایشی از دیوید کوما بدون برخی از خیره‌کننده‌ها کامل نخواهد بود – لباس‌هایی که با کریستال‌هایی به اندازه سنگ در حلقه‌های فلزی خام قرار گرفته‌اند. در ادامه تم الهام‌گرفته از رقص، کت‌های ساتن و چکمه‌های ساتن با ستون‌هایی تزیین شده‌اند که ذائقه دخترانه‌ای بازیگوش را اضافه می‌کنند. در پایان برنامه، کوما همه ما را به انگشتان پاهایمان زد.