دوستان و خانواده در نیویورک گرد هم می آیند تا زندگی و کار کیتی گالاگر را جشن بگیرند

در 18 مه، مردم در کلیسای سنت مری در خیابان گراند شهر نیویورک گرد هم آمدند تا زندگی کیتی گالاگر، طراح مد را که خیلی زودتر از زمان خود در 23 ژوئیه 2002 درگذشت، جشن بگیرند. صدها نفر در کمپین GoFundMe مشارکت کردند. که به خانواده او اجازه می دهد تا یادبودی را در شهری که طراح آن را دوست داشت و بیش از یک دهه خانه نامیده بود برگزار کنند. گالاگر در روستایی پنسیلوانیا متولد شد و در مدرسه طراحی رود آیلند تحصیل کرد و پویایی بین روستایی و شهری یکی از دوگانگی‌های متعددی بود که گالاگر را تعریف کرد. برای دانستن، کتی باید این ضامن، موضع بین نیروها و ایده های مخالف، لطف کامل بالا، پست و بالا، نرم و سخت را بداند. همه چیز با چیزی که او را به خنده می انداخت تاریک بود. به نوعی او هم عمیقاً ترسیده بود و هم در عین حال نترس. خواهرش لارا گالاگر می‌گوید و اگر آن را نمی‌فهمیدی، او اهمیتی نمی‌دهد. ظاهر اثیری طراح، هنرمندی را که ترسی از کشف تاریکی نداشت، رد کرد. همانطور که عکاس ویلیام ایدون، اولین ملاقات خود با گالاگر را به زیبایی بیان کرد، کیتی “درخشنده ترین، درخشان ترین اما ملایم ترین و گرم ترین نور در آن اتاق شلوغ و دود آلود بود.”

بخشی از این روحیه در فضای باز، خانوادگی و تزئینات یادبود به تصویر کشیده شد. چیدمان‌های زیبایی در کنار محراب قرار داشت که بر روی آن زیارتگاهی با یادگارهایی مانند کفش‌های مورد علاقه گالاگر ساخته شده بود – چرم لاکی کارل مری جین، سکوهای بلند، و کفش‌های کتانی (طراح یک ستاره رقابت‌کننده در رشته‌های پیست دبیرستان و دونده شهری بود). در سمت چپ ورودی یک لباس فلزی گالاگر ساخته شده در کالج بود. پروفسور او، مگ دی کوبلیس، به یاد می آورد که علیرغم چالش های موجود در کار با فنرهای پیچ دار، طراح مصمم به استفاده از آنها بود. پس از اینکه توانست منبعی برای آنها پیدا کند، کارخانه خراب شد، اما گالاگر، به روش معمول، ناامید ماند و کلاف ها و سپس لباس را خودش ساخت. همانطور که لارا، خود فیلمساز و داستان نویس، خاطرنشان کرد، کتی “ابر 8 مد” بود که می توانست از پایه لباس بسازد، از جمله الگوبرداری، برش، دوخت و تزیین.



منبع