بحث در مورد هنرمندان و آلبوم‌های مورد علاقه عموماً بی‌ضرر است، نوعی مکالمه سبک که بینشی در مورد ذائقه افراد بدون فاش کردن بیش از حد فراهم می‌کند. بر ازدحام، سریال ترسناک پرایم ویدیوی فوق العاده جذاب از Janine Nabers و تهیه کننده دونالد گلاور، قهرمان داستان، Dre (Dominique Fishback)، مانند یک پتک از چنین پرسش هایی استفاده می کند. در دنیای Dre، تنها یک پاسخ قابل قبول است و تنها یک “هنرمند” وجود دارد. او که یکی از طرفداران Ni’jah است، یک دیوای پاپ شبیه بیانسه که الهام‌بخش فداکاری تقریباً مذهبی است، از همه کسانی که در جنایات خود در سراسر کشور با آنها روبرو می‌شود، انتظار دارد که ستاره را با همان احترام تماشا کنند – یا حداقل دهان خود را بسته نگه دارند. در رسانه های اجتماعی
گلاور راه خود را در مورد طنز می داند. بسیاری از آتلانتابهترین اپیزودهای او ارسال‌های سوررئالیتی موسیقی جهانی بود. ازدحامبا طرح درون‌مایه‌ای و رنگ‌های ترسناکش، حال و هوای متفاوتی دارد اما به همان اندازه به تفسیر فرهنگی علاقه‌مند است. نابرز خالق سریال می‌خواست با بسیاری از کلیشه‌های تقلیل‌آمیز اعمال شده در مورد زنان سیاه‌پوست در سینما و تلویزیون مقابله کند، بنابراین Dre به خوبی در یک دسته قرار نمی‌گیرد. او یک قهرمان، قربانی یا یک راوی قابل اعتماد نیست، اما برگرفته از فرهنگ استن سلبریتی ها و ترکیبی از رویدادهای دنیای واقعی که ارزش میم را دارند، Dre یک شرور مناسب برای Gen-Z است. تمایلات وسواس گونه ای که او – و دیگر اعضای ارتش هواداران Ni’jah، Swarm – نشان می دهد، رفتارهایی است که در برخی از محافل آنلاین که نظارت بر هر جنبه از زندگی یک مجری عادی و قابل تحسین تلقی می شود، پاداش می گیرد.
این که Dre یک حساب طرفدار در توییتر دارد، به‌روزرسانی‌های Ni’jah را در اینستاگرام دنبال می‌کند و از همه جزئیات مربوط به تولد دوقلوهایش می‌داند، مشکل این نیست، بلکه این است که او این دانش را به جای اینکه زندگی خود را تجسم کند، پرورش می‌دهد. دره از طریق افراد اطرافش به صورت نایب زندگی می کند یا روی تجربیات آنها سرمایه گذاری بیش از حد می کند: هیچ جا به اندازه رابطه او با بهترین دوست، هم اتاقی و “خواهر” خود، ماریسا (کلویی بیلی) که با او آپارتمان مشترک دارد، مشهود نیست. از دیدگاه Dre، زندگی آنها به یک تبدیل شده است و نیازی به هیچ چیز یا کسی خارج از خانواده آنها نیست. با این حال، ماریسا که با عشق به موسیقی نیجا بزرگ شده است، بخش هواداری از زندگی خود را تمام شده می‌داند و آماده است تا تجربیات جدیدی را با دوست پسرش که به‌طور مزمن خیانت می‌کند، خالد، که دامسون ادریس آن را با جذابیت بدی بازی می‌کند، ادامه دهد.
اگرچه ماریسا ساده لوح و عجول است، اما فردی کاملاً فهمیده است که آماده است تا به بزرگسالی قدم بگذارد. Dre نیست. نکاتی داده می شود که همیشه چیزی در مورد رفتار او “خاموش” بوده است، اما ازدحام قرار نیست شخصیت هایش را تشخیص دهد. درعوض، Dre به عنوان آواتار برای نوع خاصی از طرفداران عمل می‌کند، کسانی که روی قهرمانان خود سرمایه‌گذاری کرده‌اند و برخی از ویژگی‌های کلیدی خود را جذب کرده‌اند. Dre مانند ستاره‌های پاپ که تحسین می‌کند، وقتی دیگر مفید نیستند، ظاهر و شخصیت‌ها را از بین می‌برد. آینه ای که اطرافیانش نمی توانند جلوی آن را بگیرند، او در هر توقف در سفر جاده ای خود مجموعه جدیدی از قربانیان را ترسیم می کند. در تگزاس، او بدترین رقصنده جهان و صداپیشگی برای رقصنده نیازمند پاریس جکسون است. سفر برای دیدن جشنواره Ni’jah در Bonnaroo به معنای پیوستن به یک حلقه سلامتی و تظاهر به تحمل مراقبه و پیاده روی است. انعطاف‌پذیری Dre به او اجازه می‌دهد تا تنها هدف خود را دنبال کند، یعنی نزدیک‌تر شدن به Ni’jah، حتی در حالی که او بدن‌های زیادی را در پی خود به جا می‌گذارد، و آن‌قدر احمق را از بین می‌برد که با او مخالفت کنند یا مانع از انجام مأموریت او شوند.